The Queen's Rebuke/The Crossing - The Decemberists

I’m made of bones of the branches, the boughs, and the brow-beating light

While my feet are the trunks and my head is the canopy high

And my fingers extend to the leaves and the eaves and the bright

Brightest shine, it’s my shine

And he was a baby abandoned, entombed in a cradle of clay

And I was a soul who took pity and stole him away

And gave him the form of a fawn to inhabit by day

Brightest day, it’s my day

And you have removed this temptation that’s troubled my innocent child

To abduct and abuse and to render her rift and defiled

But the river is deep to the banks and the water is wild

But I will fly you to the far side

Мен бұтақтардың, бұтақтардың және қасты соққан нұрдың сүйектерінен жарылғанмын

Менің аяғым діңгек, ал басым шатыр биік

Менің саусақтарым жапырақтарға , карниздерге және жарқырағанға  созылады

Ең жарқын жылтыр, бұл менің жарқырауым

Ал ол баласан бас тартты, балшық бесігі

Ал мен оны аяп, ұрлап кеткен жан едім

Және оған тосқауыл нысаны берді

Ең жарқын күн, бұл менің  күнім

Сіз менің бейкүнә баламды мазалайтын осы азғыруды жойдыңыз

Ұрлап, қиянат жасау және оның ыдырауы мен арамдалуы

Бірақ өзен жағаға дейін терең, суы жабайы

Бірақ мен сені соңғы жаққа ұшамын