Зазеркалье души - Таисия Повалий

Зазеркалье моей души одинокой

Непрозрачным стеклом закрыто для всех.

От нескромных чужих и навязчивых взглядов

Я как — будто скрываю неведомый грех.

Начиналось все так легко и наивно:

Были светлыми чувства и чистой — душа.

Ты любовью поил, как живительной влагой,

И пила я дыханье твое, чуть дыша.

Зазеркалье души недоступно, незримо

И никто не поймет, что же там, за стеклом.

Зазеркалье души тайной покрыто,

И никто с этой тайной пока не знаком.

Зазеркалье души недоступно, незримо

И никто не поймет, что же там, за стеклом.

Зазеркалье души тайной покрыто,

И никто с этой тайной пока не знаком.

Начиналось все так легко и наивно,

И от пылких признаний была я пьяна.

И казалось тогда мне, что так будет вечно:

Что на улице осень, а в — сердце весна.

Но дожди просочились сквозь окна желаний,

И завяли мечты, что дарила весна.

Непрозрачным стеклом кто-то стал между нами,

И я снова пьяна, но уже от вина.

Зазеркалье души недоступно, незримо

И никто не поймет, что же там, за стеклом.

Зазеркалье души тайной покрыто,

И никто с этой тайной пока не знаком.

Зазеркалье души недоступно, незримо

И никто не поймет, что же там, за стеклом.

Зазеркалье души тайной покрыто,

И никто с этой тайной пока не знаком.

Жалғыз жанымның айнасы

Мөлдір емес шыны барлығына жабық.

Қарапайым бөтен және обсессивті көзқарастардан

Мен беймәлім күнәні жасырып жүргендеймін.

Мұның бәрі оңай және аңғал басталды:

Жарқын сезімдер мен таза жан болды.

Сіз сусынға махаббат сыйладыңыз, өмір сыйлайтын ылғал сияқты,

Ал мен сенің деміңді ішіп алдым, аздап дем алдым.

Көздің әйнегі арқылы жанның қолы жетпейді, көрінбейді

Ал әйнектің ар жағында не жатқанын ешкім түсінбейді.

Жан айнасы сырмен көмкерілген,

Ал бұл құпиямен әлі ешкім таныс емес.

Көздің әйнегі арқылы жанның қолы жетпейді, көрінбейді

Ал әйнектің ар жағында не жатқанын ешкім түсінбейді.

Жан айнасы сырмен көмкерілген,

Ал бұл құпиямен әлі ешкім таныс емес.

Мұның бәрі оңай және аңғал басталды

Ал жалынды мойындаулардан мен мас болдым.

Содан кейін маған мәңгілік осылай болатындай көрінді:

Көшеде күз не, жүректе көктем.

Бірақ жаңбыр тілек терезелерінен өтіп кетті

Көктем сыйлаған армандарды солдырды.

Мөлдір шыны біреу болды арамызда,

Мен тағы да мас болдым, бірақ шараптан.

Көздің әйнегі арқылы жанның қолы жетпейді, көрінбейді

Ал әйнектің ар жағында не жатқанын ешкім түсінбейді.

Жан айнасы сырмен көмкерілген,

Ал бұл құпиямен әлі ешкім таныс емес.

Көздің әйнегі арқылы жанның қолы жетпейді, көрінбейді

Ал әйнектің ар жағында не жатқанын ешкім түсінбейді.

Жан айнасы сырмен көмкерілген,

Ал бұл құпиямен әлі ешкім таныс емес.