Де ти тепер - Таисия Повалий

Місто спить, згасли вогні,

Разом гуляли з тобою всю ніч ми.

Згадка прощання, перші признання.

Де тепер вони?

Ми гадали, зустрічі ждали,

Та пройшли ті дні.

Ти сказав: «І в час біди

Дружби такої ніхто не зітре з землі».

Довга розлука, віддалі мука,

Ти в душі завжди.

Даль побореш, все покинеш,

Прийдеш знов сюди.

Відгукнись!

Де ти в цей час?

Знаю, ти згадував в горі мене не раз.

Весняні ночі стали коротші,

Тільки не для нас.

Все промине, в даль полине,

Наш любимий вальс.

Наш любимий вальс.

Қала ұйықтап жатыр, шамдар өшіп қалды,

Біз түні бойы сенімен бірге жүрдік.

Қоштасу, алғашқы мойындау.

Олар қазір қайда?

Біз кездесуді күтеміз деп ойладық,

Ал ол күндер өтті.

Сіз: «Және қиыншылықта

Мұндай достықты ешкім жер бетінен өшірмейді».

Ұзақ ажырасу, алыс азап,

Сіз әрқашан жаныңыздасыз.

Сіз жеңесіз, бәрін тастап кетесіз,

Мұнда тағы келесің.

Жауап беру!

Бұл уақытта қайдасың?

Сіз мені қайғыда бір емес, бірнеше рет айтқаныңызды білемін.

Көктем түндері қысқарды,

Тек біз үшін емес.

Бәрі өтеді, алыстағы жусан,

Біздің сүйікті вальс.

Біздің сүйікті вальс.