Чортополох - Таисия Повалий

Розійшлися дві дороги, дві дороги — два шляхи.

Розійшлися-розлетілись ми, як вільнії птахи.

Я пішла я на захід сонця, ти пішов на його схід —

Вже не бачу на долонці я твоєї долі слід.

Дві дороги розвели нас, розкидали по землі,

Як розходяться у морі два самотні кораблі.

Що ти робиш, я не знаю — може, тужиш, може, ні.

Ти веселий — знов сумна я, знов невесело мені…

Приспів:

Там, де я — там тебе нема,

Там, де ти — там завжди зима,

Там.

де я — в небесах птахи,

Там, де ти — там одні сніги.

Там, де я — там веселий сміх,

Там, де ти — там журба і гріх.

Там, де нам було добре вдвох —

Не росте чортополох.

Ми далекі люди стали, ми на різних берегах:

Берег мій завжди зелений, берег твій завжди в снігах.

Друзі кажуть «божевольні», друзі знають більше нас,

Ну, а я прохаю долі нам побачитись ще раз.

Приспів

Екі жол екі бөлек, екі жол екі жол.

Еркін құстай қоштасып, ұшып кеттік.

Мен күн батқанға бардым, сен күн шыққанға бардың -

Мен енді алақанымда сенің тағдырыңның ізін көрмеймін.

Бізді екі жол ажыратты, жерге шашылды,

Екі жалғыз кеме теңізде қалай бөлініп жатыр.

Не істеп жатқаныңды білмеймін – мұңайған шығарсың, мүмкін емес.

Сен бақыттысың – тағы да мұңайып, тағы да қуанбаймын...

Хор:

Мен қайда болсам, сен жоқсың,

Сіз қайда болсаңыз, әрқашан қыс бар,

Ана жерде.

Мен қайдамын - аспандағы құстар,

Сіз жүрген жерде қар бар.

Мен жүрген жерде көңілді күлкі бар,

Сен жүрген жерде қайғы мен күнә бар.

Бұл екеумізге қай жерде жақсы болды -

Ошаған өспейді.

Біз алыс адамдармыз, біз басқа жағадамыз:

Менің жағам әрқашан жасыл, жағаң әрқашан қарда.

Достар «жынды» дейді, достар бізден артық біледі,

Жарайды, мен тағдырдан бізді қайта көруді сұраймын.

Хор