Ветер в парус - Светлана Рерих

А вокруг такие синие леса

Ну, а тебе всё снятся море, паруса

И песни все твои — одна сплошная грусть

Там корабли и нет любви, уйду я не вернусь.

Платье голубое я надела зря,

Ты сразу вспомнил море и забыл меня

И плакала гармонь в твоих больших руках

И маяком горел огонь, огонь в твоих глазах.

Припев:

Да ветер в парус если ты забыл меня, йя-йя,

А я останусь лучше вовсе без тебя

И пожалеешь ты ещё, ещё о том,

Что зря хотел ты быть, ой зря без моря — моряком.

Словно у причала у калитки жду

Тебя я повстречала, ой, да на беду

Мне снова не о том гармонь поёт твоя

Глаза опять горят огнём не от любви, а зря.

Ал осындай көгілдір ормандардың айналасында

Жарайды, сен әлі теңізді армандайсың, желкендер

Ал сенің барлық әндерің бір үзіліссіз мұң

Кемелер бар, махаббат жоқ, Кетемін, қайтпаймын.

Көк көйлекті бекер кидім,

Бірден теңізді есіңе түсіріп, мені ұмыттың

Ал аккордеон сенің үлкен қолыңда жылады

Ал от шамшырақтай жанды, көздеріңде от.

Хор:

Иә, желкендегі жел, егер сен мені ұмытсаң, я-я,

Ал мен сенсіз жақсырақ боламын

Ал сіз көбірек өкінесіз

Бекер не болғың келді, о, теңізсіз бекер – матрос.

Мен қақпаның алдында пирс күтіп тұрғандай

Мен сені кездестірдім, өкінішке орай

Тағы да, сіздің аккордеоныңыз бұл туралы ән айтпайды

Көздер қайтадан отпен жанады, махаббаттан емес, бекер.