El sitio de mi recreo - Sole Gimenez

Donde nos llevó la imaginación,

donde con los ojos cerrados

se divisan infinitos campos.

Donde se creó la primera luz

junto a la semilla de cielo azul

volveré a ese lugar donde nací.

De sol, espiga y deseo

son sus manos en mi pelo,

de nieve, huracán y abismos,

el sitio de mi recreo.

Viento que a su murmullo parece hablar

mueve el mundo con gracia, la ves bailar

y con él, el escenario de mi hogar.

Mar, bandeja de plata, mar infernal

es su temperamento natural,

poco o nada cuesta ser uno más.

De sol, espiga y deseo…

Silencio, brisa y cordura

dan aliento a mi locura,

hay nieve, hay fuego, hay deseo,

ahí donde me recreo.

Қиял бізді қайда апарды,

жабық көздерімен қайда

шексіз өрістер бөлінеді.

Алғашқы жарық қай жерде пайда болды

көк аспан тұқымының қасында

Мен туған жеріме қайтамын.

Күннен, масақ пен тілектен

Бұл оның қолдары менің шашымда

қардан, дауылдан және шыңыраудан,

менің демалыс орным.

Өзінің ызыңына сөйлейтін жел

әлемді рақымдылықпен жылжытыңыз, оның биін көресіз

және онымен бірге менің үйімнің декорациясы.

Теңіз, күміс науа, тозақ теңіз

бұл оның табиғи темпераменті,

тағы біреу болу үшін аз немесе ештеңе қажет емес.

Күннен, масақ пен тілектен...

Тыныштық, жел және сана

менің ессіздігіме дем бер,

қар бар, от бар, тілек бар,

мен қайта жасайтын жерде.