Песня про месть - Шым

Мы с тобой моряки, но наши корабли

Разорваны на куски — нас проглотил кит

Теперь его кишки нам стены и потолки

Видишь, все располагает поболтать-таки

Меня не помнишь ты, мне было года три

А ты был пацаном лет восемнадцати

А я вот помню тебя и расскажу теперь я

Как нас с тобой сплела трагикомедия

В те памятные дни ты раздолбаем был

Тягал с пристани мешки на палубы

А весь свой капитал ты нес в портовый кабак

И все на шлюх сливал и на бои собак

Но ты был симпатяга, ты был славный малый

Ты проник в сердце моей мамы и под одеяло

Она была вдовой, а ты лишил ее чести

И принес с собой грязь и болезни

А потом оказалось, у тебя долги

И ох, какая жалость, но ты все пропил

Ты мою маму сделал нищей, льющей слезы

И вдобавок заразил туберкулезом

А потом ты исчез, оставив из вещей

Огромный карточный долг и ни гроша вообще

Судья решил забрать у нас наш маленький дом

И моя бедная мать тронулась умом

И вот холодным мартом второго числа

Моя родная милая мама умерла

Я держал ее руку, когда она умирала

Знаешь, что она прорыдала?

Найди его, скрути его

Привяжи к столбу и поломай ему пальцы

Закопай живым, чтобы не выбрался

Чтобы в могиле он обрыдался

У меня ушло пятнадцать лет на то

Чтобы мое лицо от слез высохло

Среди беспризорной дряни я был

Среди голи и рвани, среди боли и брани я жил

Пока из жалости меня в монастырь

Святая братия не наняла полы мести

Но даже там, в богоугодном месте

Я не перестал думать о своем возмездии

И вот случайно ночью как-то подслушал я

Как игумену каялся китобой-моряк

Мол, капитан-живодер его донимал

И со слов моряка я в нем тебя узнал

Ну а следующим утром я уже шел по морю

На большом патрульном судне за тобою

На казенной бумаге было имя твое

И мне казалось, будто ветер поет:

Найди его, скрути его

Привяжи к столбу и поломай ему пальцы

Закопай живым, чтобы не выбрался

Чтобы в могиле он обрыдался

Найди его, скрути его

Привяжи к столбу и поломай ему пальцы

Закопай живым, чтобы не выбрался

Чтобы в могиле он обрыдался

Мы двадцать месяцев в море тебя искали и вот

У нас по левому борту был твой правый борт

И я готовил уже свои мушкеты к бою

Но тут раздался жуткий рокот под водою

Задрожал океан, небо почернело

Наш капитан от страха стал белым

Перед носом корабля вскипела вода

А из нее появились челюсти кита

Как я выжил, признаюсь, я не пойму

Все были сжеваны заживо, а я проскользнул

Но какое чудо, каков промысел божий

В том, что и ты выжил тоже

И мое сердце сейчас ликует от того

Что чует ужас, наполняющий твое нутро

Так подойди же поближе, я прошепчу сперва

Последние в твоей жизни слова

Найди его, скрути его

Привяжи к столбу и поломай ему пальцы

Закопай живым, чтобы не выбрался

Чтобы в могиле он обрыдался

Сіз бен біз теңізшілерміз, бірақ біздің кемелеріміз

Жыртылған - бізді кит жұтып қойды

Енді оның қабырғалары мен төбелері бізді шешеді

Көрдіңіз бе, бәрінің де чаты бар

Мені есіңе түсірмейсің, мен үш жаста едім

Ал сен он сегіз жаста едің

Ал мен сені есіме түсірдім, енді саған айтамын

Трагикомедия бізді сенімен қалай біріктірді

Сол бір есте қаларлық күндерде сен қаз-қатар едің

Пристаннан палубаларға қаптар апардым

Ал сіз барлық капиталыңызды порт тавернасына апардыңыз

Және ол бәрін жезөкшелер мен ит төбелестеріне құйып жіберді

Бірақ сен әдемі едің, жақсы адам едің

Анамның жүрегіне кіріп, көрпенің астына кірдің

Ол жесір болды, сіз оның абыройынан айырылдыңыз

Және өзімен бірге кір мен ауруды әкелді

Сосын сіздің қарыздарыңыз бар екені белгілі болды

Әй, қандай өкінішті, бірақ сен бәрін іштің

Көз жасын төгіп, анамды қайыршы қылдың

Сонымен қатар туберкулезбен ауырады

Содан кейін сіз ештеңені тастап, жоғалып кеттіңіз

Құмар ойындардың үлкен қарызы және мүлде бір тиын емес

Судья біздің кішкентай үйімізді бізден тартып алуға шешім қабылдады

Ал байғұс анам жынды болды

Ал екінші жылдың салқын наурызында

Менің аяулы анам қайтыс болды

Ол қайтыс болған кезде мен оның қолын ұстадым

Оның не деп жылағанын білесің бе?

Оны табыңыз, айналдырыңыз

Оны тірекке байлап, саусақтарын сындырыңыз

Шықпау үшін оны тірідей көміңіз

Сондықтан ол қабірде жылайды

Бұл маған он бес жыл болды

Көз жасымнан бетімді құрғату үшін

Мен үйсіз қоқыстардың арасында болдым

Жалаңаштық пен көз жастың арасында, азап пен қорлықтың арасында мен өмір сүрдім

Мен монастырда болғаныма дейін аяныштымын

Қасиетті ағайындар кек алудың едендерін жалдамады

Бірақ сонда да, қайырымдылық жерде

Мен жазалау туралы ойлауды тоқтатқан жоқпын

Сосын түнде кездейсоқ естідім

Кит аулаушы теңізші аббатқа қалай өкінді

Капитан-флейер оны ренжітті

Ал матростың айтуынша, мен сені оның бойынан таныдым

Келесі күні таңертең мен теңізде серуендеп жүрдім

Артыңызда үлкен патрульдік қайықта

Сіздің атыңыз үкімет қағазында болды

Маған жел ән айтып тұрғандай көрінді:

Оны табыңыз, айналдырыңыз

Оны тірекке байлап, саусақтарын сындырыңыз

Шықпау үшін оны тірідей көміңіз

Сондықтан ол қабірде жылайды

Оны табыңыз, айналдырыңыз

Оны тірекке байлап, саусақтарын сындырыңыз

Шықпау үшін оны тірідей көміңіз

Сондықтан ол қабірде жылайды

Біз сені теңізде жиырма ай бойы іздедік, қазір де

Бізде порт жағында сіздің оң жағы болды

Ал мен мушкеттерімді ұрысқа дайындап қойғанмын

Бірақ кейін су астында қорқынышты гуіл естілді

Мұхит дірілдеп, аспан қара түсті

Біздің капитан қорқып ағарып кетті

Кеме тұмсығы алдында су қайнады

Ал одан киттің жақтары шықты

Мен қалай аман қалдым, мойындаймын, түсінбеймін

Барлығын тірідей шайнап, мен тайып кеттім

Бірақ неткен ғажап, неткен құдайдың бергені

Сен де аман қалдың деп

Ал менің жүрегім енді қуануда

Ішіңді толтыратын сұмдық қандай сезімде

Сондықтан жақынырақ кел, мен алдымен сыбырлаймын

Сіздің өміріңіздегі соңғы сөздер

Оны табыңыз, айналдырыңыз

Оны тірекке байлап, саусақтарын сындырыңыз

Шықпау үшін оны тірідей көміңіз

Сондықтан ол қабірде жылайды