Проститься - Сергей Мазаев

По минутам осыпается

Ожидание невозможного,

Ранним утром просыпается

От движения неосторожного.

Как молчание ледяной зимы

Нас закутало неизвестностью,

Здесь так долго друг друга искали мы

И, конечно, пропали без вести.

Проститься нету сил, закрываю,

Я глаза закрываю,

Сквозь туман уплывая

По аллеям столицы.

Проститься, за потерей потеря

И года полетели,

За дождями метели,

Перелётные птицы.

Только ночью не могу уснуть,

Странный холод в сердце прячется.

Что случилось – скажите мне кто-нибудь,

Только осень в окно мне расплачется.

В подоконник мой бьются горошины,

Тишину разбивая веселием,

Умирали давно понемножку мы

И, наверное, было спасением.

Проститься нету сил, закрываю,

Я глаза закрываю,

Сквозь туман уплывая

По аллеям столицы.

Проститься, за потерей потеря

И года полетели,

За дождями метели,

Перелётные птицы.

Время смотрит спокойно с презрением,

Вы меня уже, верно, не вспомните,

Опоздавшее ходит прозрение

По моей гладковыбритой комнате.

Недосказано и недослушано,

Сердце бьётся другими вершинами,

Значит, всё безнадёжно разрушено,

Ну зачем же, зачем поспешили мы.

Проститься нету сил, закрываю,

Я глаза закрываю,

Сквозь туман уплывая

По аллеям столицы.

Проститься, за потерей потеря

И года полетели,

За дождями метели,

Перелётные птицы.

Проститься...

Бірнеше минут ішінде құлау

Мүмкін еместі күту

Таңертең ерте тұру

Абайсыз қозғалыстан.

Мұзды қыстың тыныштығы сияқты

Біз белгісіздікке орандық

Міне, біз көптен бері бір-бірімізді іздедік

Және, әрине, олар жоғалып кетті.

Қоштасуға күшім жоқ, жабамын,

Мен көзімді жұмамын

Тұман арқылы жүзу

Елорданың аллеяларының бойында.

Жоғалту үшін қош айтыңыз

Ал жылдар зымырап өте берді

Жаңбырдың артында боран

Көшпелі құстар.

Мен түнде ұйықтай алмаймын

Жүректе біртүрлі салқындық жасырылады.

Не болды, біреу айтып береді

Тек күз ғана терезеден көз жасын төгеді.

Тереземде бұршақ ұрып жатыр,

Тыныштықты қуанышпен бұзу

Біз көптен бері өлдік

Және бұл құтқарушы болса керек.

Қоштасуға күшім жоқ, жабамын,

Мен көзімді жұмамын

Тұман арқылы жүзу

Елорданың аллеяларының бойында.

Жоғалту үшін қош айтыңыз

Ал жылдар зымырап өте берді

Жаңбырдың артында боран

Көшпелі құстар.

Уақыт сабырмен менсінбей қарайды,

Сен мені қазірдің өзінде есіңе түсірмейсің

Кешіктірілген түсінік жүреді

Менің қырынған бөлмемде.

айтылмаған және естілмеген

Жүрек басқа шыңдармен соғады,

Сондықтан бәрі үмітсіз жойылды,

Жарайды, неге, неге асығыс болдық.

Қоштасуға күшім жоқ, жабамын,

Мен көзімді жұмамын

Тұман арқылы жүзу

Елорданың аллеяларының бойында.

Жоғалту үшін қош айтыңыз

Ал жылдар зымырап өте берді

Жаңбырдың артында боран

Көшпелі құстар.

Қоштасу...