La Souffleuse - Salvador Sobral

Perdu dans les cris des errants d’aujourd’hui

La valse recommençait d’un aveu

Fragile, elle soufflait sur un air désuet

Les mots des amoureux

Je te berce, je te caresse

Toi mon amour, toi mon sang, mon enfant

Je te laisse mes nuits d’ivresse

Donne-moi tes bras, je t’aime infiniment

Sans la valse dont je parle aux langueurs ancestrales

Les amoureux restaient silencieux

Mais elle, en trois temps, échauffait les amants

Et murmurait pour eux

Allez viens, j’veux des baisers

Au creux des reins, dans le cou et sur la bouche

Allez viens, je t’emmènerai

J’veux t'épouser, je veux que tu me touches

Dans la valse priait jour et nuit, soleil ou pluie

Pour qu’on en révèle aussi

Pourtant elle savait que les mots qu’elle soufflerait toujours

Sans elle n'étaient pas ceux de l’amour

Et elle recommençait indéfiniment pour tous les amants

Et elle recommençait indéfiniment pour tous les amants

Бүгінгі қаңғыбастардың зарынан адасып

Вальс тағы да мойындаудан басталды

Нәзік, ол көне ауаны үрлеп жатты

Ғашықтардың сөзі

Мен сені еркелетемін, еркелеймін

Сен менің махаббатым, сен менің қаным, менің балам

Мен саған мас түндерімді қалдырамын

Маған бер құшақ, мен сені шексіз сүйемін

Вальссіз мен ата-баба тілсіздігін айтамын

Ғашықтар үнсіз қалды

Бірақ ол үш кезеңде ғашықтарды қыздырды

Және оларға сыбырлады

Жүр, мен сүйгім келеді

Бүйрек қуысында, мойын мен ауыз қуысында

Жүр, мен сені алып кетемін

Мен саған үйленгім келеді, маған тиіскеніңді қалаймын

Вальсте күндіз-түні дұға етті, күн немесе жаңбыр

Сонымен біз де ашамыз

Дегенмен ол сөздерді әрқашан дем алатынын білді

Онсыз ғашықтар болмас еді

Және бұл барлық ғашықтар үшін қайта-қайта басталды

Және бұл барлық ғашықтар үшін қайта-қайта басталды