The Christmas Guest - Reba McEntire

It happened one day near December’s end

Two neighbors called on an old friend

And they found his shop so meager and lean

Made gay with thousand bows of green

And Conrad was sitting with face a-shine

When he suddenly stopped as he stitched a twine

And he said «Old friends, at dawn today

When the cock was crowing the night away

The Lord appeared in a dream to me

And said «I'm coming your guest to be.»

So I’ve been busy with feet astir

Strewing my shop with branches of fern

The table is spread and the kettle is shined

And over the rafters the holly is twined

Now I’ll wait for my Lord to appear

And listen closely so I will hear

His step as He nears my humble place

And I’ll open the door and look on His face

So his friends went home and left Conrad alone

For this was the happiest day he had known

For long since, his family had passed away

And Conrad had spent many a sad Christmas Day

But he knew with the Lord as his Christmas Guest

This Christmas would be the dearest and best

So he listened with only joy in his heart

And with every sound he would rise with a start

And look for the Lord to be at his door

Like the vision he had had a few hours before

So he ran to the window after hearing a sound

But all he could see on the snow covered ground

Was a shabby beggar whose shoes were torn

And all of his clothes were ragged and worn

But Conrad was touched and he went to the door

And he said, «You know, your feet must be frozen and sore

I have some shoes in my shop for you

And a coat that will keep you warmer too.»

So with grateful heart the man went away

But Conrad noticed the time of day

And wondered what made the Lord so late

And how much longer he’d have to wait

When he heard a knock, he ran to the door

But it was only a stranger once more

A bent old lady with a shawl of black

With a bundle of kindling piled on her back

She asked for only a place to rest

But that was reserved for Conrad’s Great Guest

But her voice seemed to plead «Don't send me away

Let me rest for awhile on Christmas Day»

So Conrad brewed her a steaming cup

And told her to sit at the table and sup

But after she left he was filled with dismay

For he saw that the hours were slipping away

And the Lord hadn’t come as he said he would

Then Conrad felt sure he had misunderstood

When out of the stillness he heard a cry

«Please help me and tell me where am I?»

So again he opened his friendly door

And stood disappointed as twice before

It was only a child who’d wandered away

And was lost from her family on Christmas Day

Again Conrad’s heart was heavy and sad

But he knew he should make the little girl glad

So he called her in and he wiped her tears

And quieted all her childish fears

Then he led her back to her home once more

But as he entered his own darkened door

He knew the Lord was not coming today

For the hours of Christmas had passed away

So he went to his room and knelt down to pray

And he said «Dear Lord, why did you delay?

What kept you from coming to call on me?

For I wanted so much your face to see.»

When soft in the silence a voice he heard

«Lift up your head for I kept my word

Three times my shadow crossed your floor

And three times I came to your lonely door

I was the beggar with bruised, cold feet

And I was the woman you gave something to eat

I was the child on the homeless street

Three times I knocked, and three times I came in

And each time I found the warmth of a friend

Of all the gifts, love is the best

And I was honored to be your Christmas Guest

Бұл желтоқсанның аяғына жақын бір күнде болды

Екі көрші ескі досыма қоңырау шалды

Олар оның дүкенін соншалықты тар және арық деп тапты

Мың жасыл садақпен гей жасады

Ал Конрад жүзі жылтырап отырды

Ол жіп тігіп жатқанда кенет тоқтады

Ол: «Ескі достар, бүгін таң ата

Түнде әтеш айқайлағанда

Жаратқан Ие маған түсімде көрінді

«Мен сенің қонағың болу үшін келемін» деді.

Сондықтан мен аяқтың дірілдеуімен айналыстым

Дүкенімді папоротниктің бұтақтарымен себу

Дастархан жайылып, шәйнек жылтырап тұр

Ал төбелердің үстінде киелі өрілген

Енді мен Раббымның келуін күтемін

Мен естимін, сондықтан мұқият тыңдаңыз

Менің кішіпейіл жеріме жақындағанда оның қадамы

Мен есікті ашып, Оның бетіне қараймын

Сондықтан оның достары үйіне қайтып, Конрадты жалғыз қалдырды

Өйткені бұл ол білген ең бақытты күн болды

Ұзақ уақыт бойы оның отбасы қайтыс болды

Конрад көптеген қайғылы Рождество күнін өткізді

Бірақ ол Иемізбен Рождестволық қонағы ретінде білді

Бұл Рождество ең қымбат және ең жақсы болар еді

Сондықтан ол жүрегі тек қуаныш    тыңдады

Және әр дыбыспен ол бастама көтеріледі

Жаратқан Иенің есігінде болатынын іздеңіз

Ол бірнеше сағат бұрын көрген аян сияқты

Ол дыбысты естіп терезеге  жүгірді

Бірақ ол қар басқан жерде барлығын көре алды

Аяқ киімі жыртылып қалған қайыршы еді

Оның барлық киімдері жыртық және тозған

Бірақ Конрад қатты әсер етті де, есікке  барды

Ол: «Білесің бе, сенің аяғың тоңып, ауырған болуы керек

Менің дүкенімде сізге арналған аяқ киімім бар

Сондай-ақ  сізді жылытатын пальто».

Осылайша адам ризашылықпен кетіп қалды

Бірақ Конрад тәулік уақытын байқады

Иемізді неліктен кешіктірді деп таң қалдым

Оған тағы қанша күту керек

Тақылды естіген ол  есікке  жүгірді

Бірақ ол тағы да бейтаныс болды

Қара шәлісі бар иілген кемпір

Арқасында бір бума отты

Ол тек демалыс орнын сұрады

Бірақ бұл Конрадтың Ұлы қонағы үшін сақталған

Бірақ оның даусы «Мені жіберме

Рождество күнінде біраз демалуға рұқсат етіңіз»

Сонымен Конрад оған бу                                                                                                                   Конрад  |

Және оған                                                                                                |

Бірақ ол кеткеннен кейін ол үрейге толды

Өйткені ол сағаттардың сырғып бара жатқанын көрді

Ал Иеміз өзі айтқанындай келмеді

Содан кейін Конрад қате түсінгеніне сенімді болды

Тыныштықтан шыққанда, ол айқай естиді

«Маған көмектесіп, қайда екенімді айтыңызшы?»

Сөйтіп ол қайта достық есігін ашты

Бұрынғыдай екі рет көңілі қалды

Бұл бар болған бала еді

Ол Рождество күні отбасынан айырылды

Конрадтың жүрегі тағы да ауыр және қайғылы болды

Бірақ ол кішкентай қызды қуанту керектігін білді

Ол оны шақырып    оның көз жасын  сүртті

Және оның барлық балалық қорқыныштарын тыныштандырды

Содан кейін ол оны тағы да үйіне алып келді

Бірақ ол өзінің қараңғы есігіне кірген кезде

Ол Иеміздің бүгін келмейтінін білді

Рождествоның  сағаттары өтті

Сондықтан ол бөлмесіне барып, дұға ету үшін батты

Ол: «Қымбатты Ием, неге кешіктірдіңіз?

Маған қоңырау шалуыңызға не кедергі болды?

Өйткені мен сіздің бетіңізді көргім келді ».

Тыныштықта жұмсақ болған кезде ол бір дауысты естиді

«Басыңды көтер, өйткені мен сөзімде тұрдым

Менің көлеңкем сенің еденіңді үш рет кесіп өтті

Мен сенің жалғыз есігіңе үш рет келдім

Мен аяқтары көгерген, суық қайыршы болдым

Мен сен жеуге  берген әйел болдым

Мен үйсіз көшедегі бала едім

Үш рет соқтым, үш  кірдім

Әр кезде мен дос жылы    таптым

Барлық сыйлықтардың ішінде ең жақсысы махаббат

Мен сіздің Рождестволық қонағыңыз болуды мақтан тұттым