Complainte de Pablo Neruda - Quilapayun

Je vais dire la légende

De celui qui s’est enfui

Et fait les oieaux des Andes

Se taire au coeur de la nuit

Quand d’abord nous l’entendîmes

L’air était profond et doux

Un instrument anonyme

Préludait on ne sait d où

Naïfs entre deux éclipses

Des paroles pour complot

Sans craindre l’apocalypse

Nous jouions avec les mots

Le ciel était de velours

Incompréhensiblement:

Le soir tombe el les beaux jours

Meurent on ne sait comment

Si bas que volât l’aronde

Dans le ciel de par ici

La plus belle voix du monde

Éffaçait les profhéties

Comment croire, comment croire

Au pas pesant des soldats

Quand j entends la chanson noire

De Don Pablo Neruda

Мен аңызды айтамын

Қашып кеткен адамнан

Және Анд тауларының құстарын жасады

Қараңғы түнде үндеме

Алғаш естігенде

Ауа терең және тәтті болды

Анонимді құрал

Кім қайдан білсін алдын ала

Екі тұтылу арасындағы аңғал

Конспирацияға арналған сөздер

Апокалипсистен қорықпай

Сөзбен ойнадық

Аспан барқыт еді

Түсініксіз:

Күн шуақты күндерде кеш түседі

Өлсін кім білсін

Көгершін өте төмен ұшты

Мына аспанда

Әлемдегі ең әдемі дауыс

Пайғамбарлықтарды өшіріңіз

Қалай сену керек, қалай сену керек

Жауынгерлердің ауыр қадамында

Қара әнді естігенде

Дон Пабло Неруданың авторы