Безразмерная - ПОЛЮСА

Зимней зимой я…

Ждешь ты меня зря.

Толком про себя

Ничего знать не хочу.

Молчать,

Судорожно встречать

Каждую зарю,

Полоскать глаза

В стужах ледяных.

Стыжусь: нужен никому

И ни в чем виноват.

И был бы рад —

Да невпопад

Люблю.

Снова на холод — муторно…

Чую нутром изнеженным:

Сбивчиво все да путано,

Тропами все медвежьими.

Полюбишь — не признаешься,

Взовьешься ярким пламенем,

В полях с волками знаешься,

Так ведь и я не каменный.

Не горячо еще,

Только теплее.

Но не узнать и не сказать.

Знать не хочу.

Не спать,

Судорожно встречать

Каждую зарю,

Полоскать глаза

В стужах ледяных.

Стыжусь: нужен никому

И ни в чем виноват.

И был бы рад —

Да невпопад

Люблю.

Қыста мен...

Сен мені босқа күтіп отырсың.

Мен туралы

Мен ештеңе білгім келмейді.

үндемеу,

Конвульсивті түрде кездеседі

әр таң,

көзіңізді шайыңыз

Мұздың салқынында.

Мен ұяламын: ешкімге керек емес

Және кінәлі ештеңе жоқ.

Мен қуанышты болар едім -

Иә, орынсыз

Мен сүйемін.

Тағы да суықта - көңілсіз ...

Мен іштей еркеленгендей сезінемін:

Бәрі абдырап, абдырап,

Жолдардың бәрі аюлы.

Махаббат - мойындама

Жарқын жалынмен көтеріл,

Қасқырлар бар далада

Демек, мен тастан жаралған емеспін.

Әлі ыстық емес

Тек жылырақ.

Бірақ білмеу және айтпау.

Мен білгім келмейді.

Ұйықтамау,

Конвульсивті түрде кездеседі

әр таң,

көзіңізді шайыңыз

Мұздың салқынында.

Мен ұяламын: ешкімге керек емес

Және кінәлі ештеңе жоқ.

Мен қуанышты болар едім -

Иә, орынсыз

Мен сүйемін.