Mi Mejor Amiga - Polo Montañez

Se este acercando el día de decir adiós,

Que triste debe ser la despedida.

Se va a quedar el cielo sin color,

Se va a quedar la luna tan vacía.

Se va a quedar tan triste la canción,

Y el pobre corazón se llenará de heridas.

Esta llegando el día en que tú te vas,

Esta llegando el fin de alegría.

Y abra que resignarse a soportar

La angustia y el dolor que se avecinan.

Regresará a mi amiga la soledad,

Que volverá a reinar para toda la vida.

Ya sé lo que me toca me lo puedo imaginar

Será una eterna pesadilla.

Vendrán noches oscuras muy difícil de alumbrar,

Tendré que ver la habitación vacía.

Habrá que conformarse con tu cuadro en la pared,

Tomarse aquel café sin compañía.

El mundo se transformará de pronto yo lo sé,

Pero así es la vida.

Claro amor y tú lo sabes.

Esta llegando el día en que tú te vas,

Esta llegando el fin de alegría.

Y habrá que resignarse a soportar

La angustia y el dolor que se avecinan.

Regresará a mi amiga la soledad,

Que volverá a reinar para toda la vida.

Ya sé lo que me toca me lo puedo imaginar

Será una eterna pesadilla.

Vendrán noches oscuras muy difícil de alumbrar,

Tendré que ver la habitación vacía.

Habrá que conformarse con tu cuadro en la pared,

Tomarse aquel café sin compañía.

El mundo se transformará de pronto yo lo sé,

Pero así es la vida.

Sé este acercando el día de decir, chao, adiós.

Қоштасатын күн жақындап қалды,

Қоштасу қандай қайғылы болса керек.

Аспан түссіз болады,

Ай бос болады.

Ән мұңды болады,

Ал бейшара жүрек жараға толады.

Кетер күнің келеді,

Қуаныштың соңы келеді.

Және шыдау үшін отставкаға кетуге ашық

Алда күтіп тұрған азап пен азап.

Жалғыздық оралады досыма,

Ол қайтадан өмір бойы патшалық етеді.

Мен не істеу керектігін білемін, мен оны елестете аламын

Бұл мәңгілік қорқынышты түс болады.

Қараңғы түндер келеді, жарықтандыру өте қиын,

Мен бос бөлмені көруім керек.

Біз сенің қабырғаға салған суретіңмен келісуіміз керек,

Сол кофені компаниясыз ішіңіз.

Дүние кенет өзгереді, мен оны білемін,

Бірақ бұл өмір.

Әрине, махаббат және сіз оны білесіз.

Кетер күнің келеді,

Қуаныштың соңы келеді.

Ал шыдау үшін өзімізден бас тартуға тура келеді

Алда күтіп тұрған азап пен азап.

Жалғыздық оралады досыма,

Ол қайтадан өмір бойы патшалық етеді.

Мен не істеу керектігін білемін, мен оны елестете аламын

Бұл мәңгілік қорқынышты түс болады.

Қараңғы түндер келеді, жарықтандыру өте қиын,

Мен бос бөлмені көруім керек.

Біз сенің қабырғаға салған суретіңмен келісуіміз керек,

Сол кофені компаниясыз ішіңіз.

Дүние кенет өзгереді, мен оны білемін,

Бірақ бұл өмір.

Білемін, қош бол дейтін күн жақындап қалды.