W Samo Poludnie Zgaslo Slonce - Piotr Rubik, Zofia Nowakowska

Znienacka oddech tracą słowa,

gdy szept się snuje za dziewczyną,

że on chciał tylko raz spróbować,

jak będzie świt smakował z inną.

Dziś serca skowyt i dziś skarga,

że zamiast cieszyć się miłością,

strasznie pragnąłeś czuć na wargach

smak bezimiennej namiętności.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

Może to wcale nieistotne,

bo cóż takiego się zdarzyło,

nie raz o serce ktoś się potknie

i nie raz się zakończy miłość.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

W samo południe zgasło słońce,

przestały pachnieć z papieru kwiaty,

żelazko nie jest już gorące,

a cały świat już nie jest światem.

Сөздер тынысымды жоғалтады

Қыздың артынан сыбырлағанда,

ол тек бір рет сынап көргісі келді

таң басқамен қалай дәм татады.

Бүгін жүрек соғып, бүгін шағым,

махаббаттан ләззат алудың орнына,

Сіз шынымен ерніңізде сезінгіңіз келді

атаусыз құмарлықтың дәмі.

Түсте күн сөнді,

қағаз гүлдер иісін тоқтатты,

үтік енді ыстық емес,

және бүкіл әлем енді әлем емес.

Мүмкін бұл мүлдем маңызды емес

не болғаны үшін,

біреудің жүрегіне бірнеше рет сүрінген

және махаббат бірнеше рет аяқталады.

Түсте күн сөнді,

қағаз гүлдер иісін тоқтатты,

үтік енді ыстық емес,

және бүкіл әлем енді әлем емес.

Түсте күн сөнді,

қағаз гүлдер иісін тоқтатты,

үтік енді ыстық емес,

және бүкіл әлем енді әлем емес.