En veston jaune - Patrice, Mario

Quand la neige de décembre voltigeait sur les chaumières

Que de contes, que de fables nous racontait mon grand-père.

Il savait les mille histoires qui cheminent sur la Terre.

La plus belle était l’image qui chantait un grand amour.

C’est du cœur d’un doux poète qu’un matin, elle naquit

La voici, naïve et tendre, aussi fraîche que jadis.

En veston jaune et pantalon bleu pervenche

Dans sa calèche, il venait le dimanche.

Dans la grand-rue, l’attendait, rose et blanche

Mademoiselle Isabelle, son amour.

Trottinant sans trop de zèle, la jument faisait leur bonheur

A l’abri sous une ombrelle

En cadence battaient leurs cœurs.

A vingt ans, comme tant d’autres, il dut quitter son Isabelle

En jurant à son amour de lui rester toujours fidèle.

Tous les jours, il lui cueillait les fleurs nouvelles les plus belles

Qu’il jetait dans la rivière qui passait au cher pays.

Et les fleurs de ce poète, naviguant au fil de l’eau

Apportaient à Isabelle le message le plus beau.

En veston jaune et pantalon bleu pervenche

Dans sa calèche, il viendra le dimanche.

Dans la grand-rue, l’attendra, rose et blanche

Mademoiselle Isabelle, son amour.

Trottinant sans trop de zèle, la jument fera leur bonheur

A l’abri sous une ombrelle

En cadence battront leurs cœurs.

Et, plus tard, à la chapelle

Un curé bénit leur amour.

Cette histoire est éternelle

Chantez-la à votre tour.

Желтоқсанның қары саяжайдың үстінен желбіреп тұрғанда

Атам бізге қандай ертегілер, қандай аңыз әңгімелер айтты.

Ол жер бетінде жүретін мыңдаған оқиғаларды білетін.

Ең кереметі ұлы махаббатты жырлаған бейне болды.

Тәп-тәтті ақынның жүрегінен шыққан бір таң

Міне, ол аңғал және нәзік, бұрынғыдай балғын.

Сары күртеде және көк түсті шалбарда

Өзінің күймесінде ол жексенбіде келетін.

Биік көшеде оны күтіп тұр, қызғылт және ақ

Мадемуазель Изабель, оның махаббаты.

Артық құлшыныссыз жүгірген бие оларды қуантты

Қолшатырдың астында паналанған

Олардың жүректері ырғақты соқты.

Жиырма жасында, басқалар сияқты, ол да Изабельді тастап кетуге мәжбүр болды

Оның сүйіспеншілігіне ант беру арқылы оған әрқашан адал болып қалуға.

Күн сайын ол оған ең әдемі жаңа гүлдерді жинады

Қайсысын аяулы елден өткен өзенге тастады.

Ал мынау ақынның суда жүзген гүлдері

Изабельге ең әдемі хабарды әкелді.

Сары күртеде және көк түсті шалбарда

Өзінің күймесінде ол жексенбіде келеді.

Негізгі көшеде оны қызғылт және ақ түсте күтеді

Мадемуазель Изабель, оның махаббаты.

Артық құлшыныссыз жүгіріп, бие оларды қуантады

Қолшатырдың астында паналанған

Олардың жүректері ырғақта соғады.

Ал кейінірек шіркеуде

Діни қызметкер олардың сүйіспеншілігіне батасын береді.

Бұл әңгіме мәңгілік

Өзіңіз ән айтыңыз.