Palmeras en la nieve - Pablo Alboran

Trozos de papel, se pierden en la mar,

viento que les lleva, rumbo al azar…

Qué blanco es el ayer, que triste el porvenir,

lleno de preguntas, que no llegan a su fin.

Quién dirije el aire, quién rompe las hojas

De aquellas palmeras que lloran…

Quién maneja el tiempo, que pierden a solas…

Quién teje las redes que les ahogan.

Navega en el dolor, un barco sin timón

llevando los recuerdos de la vida que dejó.

El cielo verde y gris, la nieve de marfil,

cae sobre el sueño, que una vez pudo vivir.

Pero quién dirije el aire, quién rompe las hojas

De aquellas palmeras que lloran…

Quién maneja el tiempo, que pierden a solas…

Quién teje las redes que les ahogaaaaaaaaaan.

Қағаз кесектері теңізде жоғалды,

оларды алып кететін жел, кездейсоқ бағытта ...

Кешегі ақ, болашақ қандай қайғылы,

бітпейтін сұрақтарға толы.

Кім ауаны бағыттайды, кім жапырақтарды сындырады

Жылайтын пальмалардан...

Уақытты кім басқарады, кім жалғыз ұтады...

Оларды суға батыратын торларды кім тоқиды.

Желкен азаппен, Рульсіз кеме

артына қалдырған өмірінің естеліктерін арқау етті.

Жасыл және сұр аспан, піл сүйегі қар,

Бір кездері өмір сүре алатын арманға түседі.

Бірақ ауаны кім бағыттайды, жапырақтарды кім сындырады

Жылайтын пальмалардан...

Уақытты кім басқарады, кім жалғыз ұтады...

Оларды тұншықтыратын торларды кім тоқиды?