Journey - Oxiplegatz

Motionless I stare, like grown out of this chair.

Charging through this unfamiliar landscape,

I’m really somewhere else…

With the swans out there on the water,

with the deer running over that field.

She’s with me always, her smell still on my hands.

I can’t bear to lose her, the spark of my life —

so why do I feel so numb?

Outside the daylight is new, the world is awakening

and when the future is bleak and joy is less, I want my life.

Where will it end?

The paths of life they twist and bend.

Is hope lost when youth dies, or is it just the start?

All alone, lost in this turmoil.

Is the fate of the wanderer mine?

This I know — the world is falling.

Imminence reeks in the air as madness is breeding.

Falling!

Madness — this world, I curse God and die!

Мен қозғалыссыз осы орындықтан өскен қараймын.

Осы бейтаныс пейзаж арқылы зарядтау,

Мен шынымен басқа жердемін ...

Аққулармен суда ,

бұғылар сол даланың үстінен жүгіреді.

Ол әрқашан менімен бірге, оның иісі әлі қолымда.

Мен оны жоғалтуға шыдай алмаймын, өмірімнің ұшқыны —

ендеше неге мен сонша жансыз  сезінемін?

Сыртта күндіз жаңа жарық       әлем  оянуда

ал болашақ бұлыңғыр, қуаныш азайған кезде, мен өз өмірімді қалау боламын.

Ол қайда аяқталады?

Өмір жолдары олар бұрап, иілуде.

Жастар өлген кезде үміт жоғалды немесе бұл жай басталған ба?

Жалғыз, осы аласапыранда адасып қалды.

Қаңғыбастың тағдыры менікі ме?

Мен білемін — әлем құлайды.

Жақындық ауада иіс шығады, өйткені ессіздік күшейеді.

Құлап жатыр!

Жындылық — бұл дүние, мен құдайды қарғап, өлемін!