First Contact, Conflict - Oxiplegatz

The outermost darklands — tomorrows frontier.

Worlds and worlds — their destiny lies to be conquered…

The vast gulf of starscapes — the limitless reach,

what profits for man, what futures are destined to be?

Immense decay, the world a ravaged place,

decreed by fate, now abandoned.

The sun casting its wan light across the forlorn world,

a fathomless color the heavens.

Now brittle and torn, the wreckage of nature,

the rat and the cockroach prevails.

Immemorial mountains worn down to shallow hills,

dead seas whisper tales of ancient glory,

when shimmering cities reached to the sky — and perished…

Few traces of life, the desert devouring the land.

Neither stone upon stone, nor flesh upon bone,

the marrow of Earth has been eaten by man.

Order of silence, wan, maroon dawn,

vast mausoleum, burialground.

…as shimmering spaceships reached to the sky — and vanished.

A long way to travel, Aquila and beyond,

deep into the realms of unknown, mankind is finally breaking its bonds.

Migration and conquest — leave the old Earth behind,

make war to the universe — new races and gods

to curb and subalter.

Forward, Mankind — out and away.

Starborn nemesis — the future our prey.

War, conquest — out and away.

Worlds and empires — subjugate our destiny.

Order of silence…

Life has moved on to another world, Aquila and beyond.

Life has moved on…

Ең шеткі қараңғы жерлер — ертеңгі шекара.

Әлемдер мен әлемдер - олардың тағдыры жеңіске жетеді ...

Жұлдыздар пейзажының үлкен шығанағы — шексіз қол жетімділік,

адам үшін қандай пайда, қандай болашақ болмақ?

Үлкен ыдырау, дүние қираған жер,

тағдырдың жазуымен, қазір тастап кеткен.

Күн мұңайған әлемге нұрын шашып,

аспанның түссіз түсі.

Енді сынғыш және жыртылған, табиғаттың қирандысы,

егеуқұйрық пен тарақан басым.

Ежелгі таулар тайыз төбелерге дейін,

өлі теңіздер ежелгі даңқ туралы ертегілерді сыбырлайды,

Қалған қалалар аспанға жеткенде - және қайтыс болды ...

Тіршіліктің аздаған іздері, жерді жалмап жатқан шөл.

Тас үстіне тас, сүйекке ет емес,

жердің кемігін адам жеген              

Тыныштық тәртібі, қоңырқай таң,

кең кесене, қорым.

... Жағымсыз ғарыш кемесі аспанға жеткендей - және жоғалып кетті.

Саяхатқа ұзақ жол, Акила және одан тыс жерлер,

Белгісіз аймақтарға терең, адамзат өз байланыстарын бұзады.

Көші-қон және жаулап алу — ескі жерді артта қалдырыңыз,

Әлемге соғысу - жаңа жарыстар мен құдайлар

 тілдеу және бағындыру.

Алға, адамзат — сыртқа және алысқа.

Жұлдызды жау — болашақ біздің олжамыз.

Соғыс, жаулап алу — сыртта және алыс.

Әлемдер мен империялар — біздің тағдырымызды бағындырады.

Тыныштық тәртібі…

Өмір басқа әлемге, Акилаға және одан тыс жерге көшті.

Өмір өз жалғасын тапты...