Graveyard Dream - Oxiplegatz

In tombs we lie, the brotherhood of decay and decomposition,

the ones who left our worthless lives to rot and be forgotten.

As worms seek shelter in my flesh and bones are grind to dust,

I listen to the rain above and bide my time in darkness…

Now billions lie as I do, their gods rest among them.

Awiting the worlds impending doom, our bloodless features frozen.

Remembering my life as it was — not trapped in this pit of ineffable woe.

Estranged from the sun and the winds, yearning no more nor bewailing.

Within my mind darkness has fallen too…

The loneliest grave, I sail the sea of tranquil dominion,

brilliant, eternal ocean of darkness.

Emerging like a newborn from the verge of oblivion,

still my eyes gaze at the light of the stars.

I’m free now at last, and I see no god to punish my soul, I’m alone.

(Oh stjrnklara ddsrike, himmelska avgrund,

vad tider fr du med dig nu — mnniskans vl eller ve?)

[Oh starlit kingdom of death, heavenly abyss.

What times do you bring to Man — to our benefit or to our end?]

Қабірлерде біз жатырмыз, ыдырау мен ыдырау бауырластығы,

біздің түкке тұрғысыз өмірлерімізді шіріп    ұмыту     қалдырғандар.

Құрттар етіме пана іздеп, сүйектерім шаңға айналғандай,

Мен           жаңбыр          тың             уақыт                                                                                             өз  уақытымды    қараңғы     уақытымды                     жаңбыр     тыңдап   тыңдап     тыңдап 

Қазір мен сияқты миллиардтаған өтірік айтады, олардың құдайлары олардың арасында жатыр.

Алда келе жатқан дүниелерді көріп, қансыз қасиеттеріміз қатып қалды.

Менің өмірімді есте сақтау - бұл тиімсіз қасірет қасық емес.

Күннен де, желден де бөтен, бұдан былай ынтық та, зар да жоқ.

Менің санамда да қараңғылық орнады...

Ең жалғыз бейіт, мен тыныштық теңізінде жүземін,

қараңғылықтың жарқыраған, мәңгілік мұхиты.

Ұмытылатын       жаңа туған                                                                          

Менің көзім әлі де жұлдыздардың жарығына қарайды.

Ақырында, мен босмын, мен жанымды жазалайтын құдай көрмеймін, мен жалғызбын.

(Oh stjrnklara ddsrike, himmelska avgrund,

vad tider fr du med dig nu — mnniskans vl eller ve?)

[О, өлімнің жұлдызды патшалығы, көктегі тұңғиық.

Адамға қандай уақыттарды әкелесің - бізге қандай пайдасы бар?]