Отрава - Oddiss

От одиночества тошнит —

Уже не первый день и кряду…

Тобой согрет — собой пропит,

Ты где-то есть, но ты не рядом…

Но ты — не рядом…

И с неба грустью моросит

И стерты грани тьмы и Света…

Бессонна ночь, к утру разбит

И на ребро — встает монета…

Там осень шествует в лесах —

Окрасив лист, пригладив травы…

Застыли стрелки на часах,

Замедлив ход Любви-Отравы…

Жалғыздықпен ауырған -

Бұл бірінші күн емес және қатарынан...

Сізбен жылыған - сізбен бірге мас,

Сіз бір жердесіз, бірақ жақын емессіз ...

Бірақ сен қасында жоқсың...

Ал аспаннан мұңды жаңбыр жауады

Қараңғылық пен Жарықтың шеті өшеді...

Ұйқысыз түн, таңды бұзды

Ал шетінде - монета көтеріледі ...

Орманда күзгі серуендер бар -

Жапырақты бояу, шөптерді тегістеу ...

Сағаттағы көрсеткілер қатып қалды,

Махаббат-уының барысын бәсеңдету ...