Алхимия - Nekby

Припев:

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит он, кто его Создал.

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит…

Красивые слова кончаются,

Где начинается суровая реальность.

В потоке машин и купюр нас уносит в дали.

Спасения нет прижатым прессом проблем насущных,

Пока в пределах круга эга не виднеется суша.

Пока убиваем время, оно же убивает быстрее.

Пороки поедают, сердца холодеют.

Враги стаями кружат над живой плотью,

Там где решение нужно мы погрязли в эфемерном болоте!

Из года в год — одно и то же: из пустого в порожнее.

Мысли о неизвестном чреваты холодной дрожью.

Ничего не поделать, где нет стремлений и веры;

Где последний порыв хоть что-то изменить во лжи потерян.

Сколько нам надо времени, чтобы

Осознать себя чем-то большим, чем кровотоком в теле;

Больше чем ум, чем дух в пределах трех измерений?

Лестница строится там, где есть место смирению!

Припев:

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит он, кто его Создал.

В его словах безумие витает, и не хватает каких-то деталей;

И что-то так же останется тайной, но это точно шаг вперед, а не назад!

Между жизнью и смертью стирал грани, без сожалений откидывал память;

Смешивал разум и чувства в стакане, но точно помнит он…

Сквозь боль поражений на полях своих же сражений,

Среди неточных решений, где ран точно уже нет,

Берет начало еще одна плоть, закручивая колесо;

Не боится потерянной быть среди полюсов.

Господь не делает ставок, чем закончится раунд:

Уйдет пустым, как бывало или хоть что-то оставит?

Холодных рук не отогреть горячим словом,

В эпоху хаоса нужно что-то более весомое!

Через века от минерала к мыслящему существу,

Частица Бога несётся из полноты в пустоту;

Примерив на себя очередную жизнь,

Вращая с азартом простой до жути механизм.

Еще вчера попытки выше стать были мистицизмом во плоти,

За каждый шаг можно было головой заплатить.

Всё это, к счастью — пыль на фоне векового «Я»,

Что оживает и стремится вверх.

Алхимия…

Хор:

Сөздерінде ессіздік бар, кейбір детальдар жетіспейді;

Бірдеңе де жұмбақ болып қалады, бірақ бұл артқа емес, алға қадам!

Өмір мен өлімнің арасын сызып тастады, Өкінбей жадын лақтырып тастады;

Ол шыныда ақыл мен сезімді араластырды, бірақ оны кім жасағанын дәл есіне алады.

Сөздерінде ессіздік бар, кейбір детальдар жетіспейді;

Бірдеңе де жұмбақ болып қалады, бірақ бұл артқа емес, алға қадам!

Өмір мен өлімнің арасын сызып тастады, Өкінбей жадын лақтырып тастады;

Ол шыныда ақыл мен сезімді араластырды, бірақ ол анық есте сақтайды ...

Әдемі сөздер аяқталады

Қатал шындық қайдан басталады.

Көліктер мен шоттар ағынында бізді алысқа апарады.

Өзекті мәселелерден құтқару жоқ,

Эго шеңберінен құрғақ жер көрінгенше.

Біз уақытты өлтіріп жатқанда, ол тезірек өлтіреді.

Жамандықтар жейді, жүректер суытады.

Жаулардың отары тірі тәннің үстінен айналады,

Шешім қажет жерде біз уақытша батпаққа батып кеттік!

Жылдан жылға - бірдей нәрсе: бостан босқа.

Белгісіз ойлар суық дірілге толы.

Талпыныс пен сенім жоқ жерде ештеңе істеуге болмайды;

Өтірік дегенде бір нәрсені өзгертуге соңғы импульс жоғалады.

Бізге қанша уақыт керек

Өзіңізді денедегі қан ағымынан басқа нәрсе ретінде түсініңіз;

Үш өлшемде рухтан гөрі ақыл артық па?

Баспалдақ кішіпейілділікке орын бар жерде салынады!

Хор:

Сөздерінде ессіздік бар, кейбір детальдар жетіспейді;

Бірдеңе де жұмбақ болып қалады, бірақ бұл артқа емес, алға қадам!

Өмір мен өлімнің арасын сызып тастады, Өкінбей жадын лақтырып тастады;

Ол шыныда ақыл мен сезімді араластырды, бірақ оны кім жасағанын дәл есіне алады.

Сөздерінде ессіздік бар, кейбір детальдар жетіспейді;

Бірдеңе де жұмбақ болып қалады, бірақ бұл артқа емес, алға қадам!

Өмір мен өлімнің арасын сызып тастады, Өкінбей жадын лақтырып тастады;

Ол бір стақанда ақыл мен сезімді араластырды, бірақ оның есінде анық...

Өз шайқастарының өрістерінде жеңілістің азабы арқылы,

Дұрыс емес шешімдердің арасында, әрине, жаралар жоқ,

Дөңгелекті айналдырып, тағы бір ет шығады;

Полюстердің арасында адасып қалудан қорықпайды.

Раундтың қалай аяқталатынына Ие бәс тікпейді:

Бұрынғыдай бос қала ма, әлде бірдеңе қалдыра ма?

Суық қолды ыстық сөзбен жылыту мүмкін емес,

Хаос дәуірінде одан да салмақты нәрсе керек!

Ғасырлар бойы минералдан ойлаушы болмысқа дейін,

Құдайдың бір бөлшегі толықтықтан босқа асығады;

Басқа өмірге тырысу,

Құштарлықпен айналдыру өте қарапайым механизм.

Кеше ғана жоғары болу әрекеті тәндегі мистицизм болды,

Сіз әр қадамыңыз үшін басыңызбен төлей аласыз.

Мұның бәрі, бақытымызға орай, ескі «Мен» фонындағы шаң.

Өмірге не келеді және жоғарыға ұмтылады.

Алхимия…