Тютчев - Наум Блик

Ужасный сон отяготел над нами,

Ужасный, безобразный сон:

В крови до пят, мы бьемся с мертвецами,

Воскресшими, для новых похорон.

Осьмой уж месяц длятся эти битвы.

Геройский пыл, предательство и ложь.

Притон разбойничий в дому молитвы,

В одной руке, распятие и нож.

И целый мир, как опьяненный ложью,

Все виды зла, все ухищренья зла!..

Нет, никогда так дерзко правду Божью,

Людская кривда к бою не звала!..

И этот клич сочувствия слепого,

Всемирный клич к неистовой борьбе!

Разврат умов и искаженье слова —

Всё поднялось, и всё грозит тебе.

О край родной!

Такого ополченья,

Мир не видал, с первоначальных дней…

Велико, знать, о Русь, твое значенье!

Мужайся, стой, крепись и одолей!

Қорқынышты арман бізге ауыртпалық түсірді,

Қорқынышты, ұсқынсыз арман:

Аяқтың ұшына дейін біз өлгендермен күресеміз,

Қайта тірілген, жаңа жерлеу үшін.

Бұл шайқастар сегіз айдан бері жалғасып келеді.

Батырлық жігер, сатқындық пен өтірік.

Намаз үйіндегі қарақшының үйі,

Бір қолында крест пен пышақ.

Бүкіл әлем өтірікке мас болғандай,

Түрлі зұлымдық, зұлымдықтың бар айласы!..

Жоқ, ешқашан Құдайдың шындығы соншалықты батыл,

Адамның жалғандығы соғысқа шақырған жоқ! ..

Ал бұл соқырлардың жанашырлығы,

Қаһарлы күрес үшін дүниежүзілік айқай!

Сананың бұзылуы және сөздің бұрмалануы -

Бәрі көтерілді, бәрі сізге қауіп төндіреді.

О, туған жер!

Сондай милиция

Дүние көрген жоқ, бастапқы күндерден бері ...

Білу керемет, Ресей, сенің мағынасың!

Батыл, тұр, күшті және жең!