Abgrund - Mortis, Marteria & Peter Boateng

Zu wenig Schlaf, zu viel von zu vielem

Viel zu wenig Platz, zu wenig Spielraum für Spielchen

Hier geht es aus Prinzip um Prinzipien

Der Klügere gibt nach, doch gibt sich niemals zufrieden

Die fetten Jahre waren umsonst

Langsam aber sicher stürzt in sich das Kartenhaus zusammen

Geduld ist eine Tugend, aber wartet man zu lang'

Verliert man seine Jugend und bezahlt mit seinem Verstand

Der Moment, um alles falsch zu machen

Vor nichts halt zu machen, keine halben Sachen, einfach fallen lassen

Pack' meine Reisetasche und schnür' mir meine Schuh

Und dann lauf' ich los, denn Gründe gibt’s genug

Wir sind lachend auf dem Sprung

Richtung Abgrund

Die Sonne strahlt am Horizont

Mal schau’n, wie weit wir kommen

Geh' raus auf die Strasse, Beat an, Spaziergang

Tauch' ab in die Stadt, halt' meine Luft an, Tiefgang, weil alles passier’n kann

Wo bleibt die Prophezeiung?

Kohle verdienen für die Ofenheizung

Mein Leben ist wie Surfen auf einer S-Bahn, mal mit und mal ohne Entgleisung

Mein Blick geht nach oben, doch ich denke an Abgrund

Dieses Leben ist wie der Typ auf meinem T Shirt: Taktloss

Machtlos, die Zeit macht mich arm, brauch' keinen Reiseplan

Schlaf' sowieso ein in der Bahn, komm' gegen diese endlosen Weiten nicht an

Diese endlosen Schleifen reißen nicht auf

Schreib' alles auf

Schreib' neun Monate lang direkt aus mei’m Bauch

Nichts, was mich aufhält, nichts, was mich zurückwirft

Aus mir selbst raus in die Welt, wenn innerlich ein Stück stirbt

Vertrau' nur mir selbst, Reise ins Ich

Frauen und Geld, Scheinwerferlicht

Überhol' über rot auf dem Beifahrersitz

Hab' das Scheitern im Griff, alles bleibt, wie es ist

Nas hatte recht, life is a bitch

Parties, Stress, Geist voller Gift

Wenn du hart fällst, bist du nur einer von vielen, egal wie einsam man ist

Nur ein kleiner Schritt, lass die Turnschuhe schweben

Immer weiter ins Nichts, kein zurück, Sturzflug ins Leben

Wir sind lachend auf dem Sprung

Richtung Abgrund

Die Sonne strahlt am Horizont

Mal schau’n, wie weit wir kommen

Тым аз ұйықтау, тым көп

Тым аз орын, ойындарға орын жеткіліксіз

Бұл принциптер қағидасы

Ақылдылар көнеді, бірақ ешқашан қанағаттанбайды

Майлы жылдар текке кетті

Баяу, бірақ сенімді түрде, карталар үйі құлап жатыр

Сабырлық - бұл қасиет, бірақ егер сіз тым көп күтсеңіз

Жастығыңнан айырылып, ақылыңмен төлейсің

Бәрін дұрыс істемейтін сәт

Ештеңеде тоқтамаңыз, екіге бөлінбеңіз, жай ғана жіберіңіз

Жол сөмкемді жинап, аяқ киімімді байла

Сосын жүгіре бастаймын, себебі жеткілікті

Жолда күлеміз

тұңғиыққа қарай

Көкжиекте күн сәулесі түседі

Қанша жерден жетуге болатынын көрейік

Көшеге шығыңыз, ұрыңыз, жүріңіз

Қалаға сүңгіңіз, демімді ұстаңыз, жобаңыз, өйткені бәрі болуы мүмкін

Пайғамбарлық қайда?

Пешті жылыту үшін көмір табу

Менің өмірім кейде рельстен шығып, кейде рельстен шығып кетпей, S-Bahn-да серфинг жасау сияқты

Менің көзқарасым көтеріледі, бірақ мен тұңғиықты ойлаймын

Бұл өмір менің көйлегімдегі жігіт сияқты: Әдепсіз

Қуатсыз, уақыт мені кедей етеді, саяхат жоспары қажет емес

Қалай болғанда да пойызда ұйықтаңыз, бұл шексіз кеңістіктерге қарсы шықпаңыз

Бұл шексіз ілмектер үзілмейді

Барлығын жазыңыз

Тоғыз ай бойы ішімнен түзу жаз

Мені ештеңе тоқтатпайды, мені артқа тастамайды

Ішімде бір бөлік өлгенде, өзімнен әлемге

Тек өзіме сеніңіз, өзіме саяхат жасаңыз

Әйелдер мен ақша, фаралар

Жолаушы орнында қызыл түспен басып озыңыз

Сәтсіздікті бақылауда ұстаңыз, бәрі бұрынғыдай қалады

Нас дұрыс айтты, өмір деген қаншық

Кештер, күйзеліс, уға толы ақыл

Қатты құлап қалсаң, қанша жалғыз болсаң да, көптің бірі боласың

Кішкентай қадам, кроссовкалар қалқып қалсын

Әрқашан жоқтыққа, артқа қайту жоқ, өмірге мұрындық болу

Жолда күлеміз

тұңғиыққа қарай

Көкжиекте күн сәулесі түседі

Қанша жерден жетуге болатынын көрейік