По теме - Монгол Шуудан

Кажется сегодня стон внутри меня,

Словно как у сердца разошлись края.

Мимо мчится время, улетая прочь,

Оставляя будни серые, как ночь.

Стихнет шум на поле,

Разойдётся дым.

Достаётся воля

Только не живым.

Лучшие погибли,

Храбрые в тени.

Так и не узнали,

Кто же впереди.

Нету бестолковей сует круговерть.

Знает каждый точно: смерть рождает смерть.

Раненый поднимет знамя над собой,

Боль пройдёт и стихнет где-то стороной.

И тогда погаснет

Над тобой звезда,

И укажет вечность

То, что жизнь проста.

В синих небосводах

Вдруг взовьётся песнь

И о том жил ты,

И каков ты есть.

Бүгін менің ішімде ыңырсыған сияқты,

Жүректің шеті бөлінгендей.

Уақыт зымырап өтіп жатыр,

Жұмыс күндерін түн сияқты сұр қалдыру.

Далада шу басылады,

Түтін тарайды.

Ерік алыңыз

Тек тірі емес.

Ең жақсысы өлді

Көлеңкеде батыл.

Сондықтан біз білмедік

Кім алда.

Бұдан артық ақымақ құйын жоқ.

Барлығы анық біледі: өлім өлімді тудырады.

Жаралылар оның үстіне ту көтереді,

Ауырсыну бір жерде өтеді және басылады.

Сосын шығып кетеді

Сіздің үстіңізде жұлдыз бар

Және мәңгілікті көрсетіңіз

Бұл өмір қарапайым.

Көк аспанда

Кенет ән көтеріледі

Ал сен сол үшін өмір сүрдің

Ал сен қандайсың.