О Гагарине и Мне - Монгол Шуудан

Краской залило мне уши багрянцем.

Свою неуёмную скромность кляня,

Шепчу я девице, кружа ее в танце:

«Ты знаешь, какой вот я весь из себя».

Мне трактористы отдали свой трактор,

Чтоб землю я вдоль-поперек бороздил.

Однако, зная свой чуткий характер,

Я и комбайн у них попросил.

И даже Гагарину Юрию

Я бросил бы в лицо наверняка:

«Ну, ты парень даешь в натуре.

А чем ты, Юра, лучше меня?»

Читаю я детям стихи днём и ночью,

Как наш дядя Стёпа подался в менты,

И думаю: всё же, какой же я очень

Хороший.

Как много во мне доброты.

Тогда подойду к дирижёру оркестра

И палку, что машет он, я отниму.

Скажу ему: «Брысь!

Нам обоим тут тесно.

Рулить можно только мне здесь одному».

И даже Гагарину Юрию

Я бросил бы в лицо наверняка:

«Ну, ты парень даешь в натуре.

А чем ты, Юра, лучше меня?»

Поверьте, товарищи, в космосе дырки,

А к ним улетел звездолёт и притих.

Вы дайте патроны, ракету и вилку,

Я сделаю так, чтобы не было их.

А если вдруг взмою я в диком закруте

И влопаюсь с визгом в чужой самолёт,

«Прощай», — прошепчу я на парашюте, —

Верши же достойно последний полёт".

И даже Гагарину Юрию

Я бросил бы в лицо наверняка:

«Ну, ты парень даешь в натуре.

А чем ты, Юра, лучше меня?

Чем ты, Юра, лучше меня?

Чем ты, Юра, лучше меня?"

Бояу құлағымды қып-қызыл етіп басып кетті.

Таусылмас қарапайымдылығыңды қарғап,

Мен қызды биде айналдырып сыбырлаймын:

«Сен менің қандай екенімді білесің».

Тракторшылар маған тракторларын берді,

Осылайша мен жерді жан-жаққа жырттым.

Алайда, оның сезімтал табиғатын біле отырып,

Мен де олардан комбайн сұрадым.

Тіпті Юрий Гагарин

Мен міндетті түрде бетке лақтырар едім:

«Жарайды, сен жақсы жігітсің.

Ал сен, Юра, неге менен артықсың?

Күндіз-түні балаларға өлең оқыдым,

Стёпа ағамыз қалай полиция болды,

Мен ойлаймын: соған қарамастан мен қандаймын?

Жақсы.

Менде қанша жақсылық бар.

Сосын оркестрдің дирижеріне барамын

Ал мен оның бұлғаған таяқшасын алып кетемін.

Мен оған айтамын: «Ат!

Екеуміз де осында қысылып қалдық.

Мен мұнда жалғыз басқара аламын».

Тіпті Юрий Гагарин

Мен міндетті түрде бетке лақтырар едім:

«Жарайды, сен жақсы жігітсің.

Ал сен, Юра, неге менен артықсың?

Маған сеніңіздер, жолдастар, ғарышта тесіктер бар,

Ал жұлдызды кеме оларға қарай ұшып, үнсіз қалды.

Сіз патрондар, ракета мен шанышқыны бересіз,

Мен олардың жоқтығына көз жеткіземін.

Егер мен кенеттен жабайы айналымда ұшсам

Мен айғайлап басқа біреудің ұшағына соқтығыстым,

«Қош бол,» деп сыбырлаймын парашютте,

Соңғы рейсті абыроймен орындаңыз».

Тіпті Юрий Гагарин

Мен міндетті түрде бетке лақтырар едім:

«Жарайды, сен жақсы жігітсің.

Ал сен, Юра, неге менен артықсың?

Юра, сен неге менен артықсың?

Юра, сен неге менен артықсың?