Fogo Preso - MISIA

Vasco Graça Moura — Fontes Rocha

Quando se ateia em nós um fogo preso, / O corpo a corpo em que ele vai girando

/ Faz o meu corpo arder no teu

Aceso / E nos calcina e assim nos vai matando / Essa luz repentina / Até perder

alento, / E então é quando / A sombra

Se ilumina, / E é tudo esquecimento, / Tão violento e brando.

/ Sacode a luz o

nosso ser surpreso / E devastados nós

Vamos a seu mando, / Nessa prisão o mundo perde o peso / E em fogo preso à

noite as chamas vão pairando / E vãose

Libertando / Fogo e contentamento, / A revoar num bando / De beijos tão sem

tento / Que não sabemos quando /

São fogo, ou água, ou vento, / A revoar num bando / De beijos tão sem tento,

/ Que perdem o comando / Do próprio

Esquecimento.

/ Para Fontes Rocha com carinho e admiração

Васко Граса Моура — Фонтес Роша

Ішімізде қамалған от жағылғанда, / Айналатын дене-дене

/ Денемді сенің денеңде күйдірді

Қосулы / Және ол бізді өртеп жібереді және бізді өлтіреді / Бұл кенеттен жарық / Біз жоғалтқанша

тыныс, / Содан кейін ол кезде / Көлеңке

Ол жанады, / Бұл бәрі ұмытылады, / Қатты және жұмсақ.

/ Жарықты сөндіріңіз

бізді таң қалдырды / Бізді қиратты

Біз сенің бұйрығыңмен барамыз, / Бұл түрмеде дүние салмағын жоғалтады / Өртте

түнде жалын ұшады / Олар кетеді

Босату / От пен қанағат, / Отарда ұшып / Онсыз сүюден 

Мен тырысамын / Біз қашан білмейміз /

Олар – от, не су, не жел, / Отарда ұшатын, мақсатсыз сүйісу,

/ Кім командасын жоғалтады / Өз  

Ұмытшақтық.

/ Фонтес Рошаға сүйіспеншілікпен және таңданыспен