Аллегория - МэнЧеСтер

Разливая по строчкам

Обреченную душу,

Запалю строки-бочки

Шнуром многоточия,

Чтобы выйти наружу…

Ни угла, не приюта,

Бесконечное море.

И нулем абсолюта

Мигом станет минута —

Вырываюсь на волю.

Припев:

И слова-галеоны,

Свободы дыхания

Обнажат переборки,

Души отговорки,

Не найдя оправдания.

И густыми штормами

Ворвется в лагуны,

В замирающий шепот

Разрывающий рокот —

Гитарные струны!

В клочья рвутся фрегаты

Натянутых нервов.

И бессонные карты

Смещают все в серый —

Закаты, рассветы.

…Обожженною кожей

Свежесть воздуха чую…

Вверх возьмет осторожность,

Верну мысли в ножны…

Свободу линчую…

Жолдардың үстінен төгілу

өлген жан,

Мен сапты бөшкелерге от қоямын

нүктелік сым,

Сыртқа шығу үшін...

Бұрыш емес, баспана емес,

Шексіз теңіз.

Және абсолюттің нөлі

Бір сәт минутқа айналады -

мен босанамын.

Хор:

Және галлеон сөздер

Тыныс алу еркіндігі

Қақпалар ашық,

Сылтаулардың жандары

Ақтау таппай.

Және қалың дауылдар

Лагундарға асығыңыз

Өліп бара жатқан сыбырда

Дауысты бұзу -

Гитара ішектері!

Фрегаттар ұсақ-түйекке дейін жыртылады

Нервтердің созылуы.

Және ұйқысыз карталар

Барлығын сұрға ауыстырыңыз -

Күннің батуы, күннің шығуы.

...Күйген тері

Мен ауаның тазалығын сезінемін ...

Абайлаңыз

Мен ойларды қаптамаға қайтарамын ...

Мен бостандығымды ренжітемін...