Boulevard Vincent Auriol - Medine

Sénégal 19.78 le départ de mon pays ressemble plus à ma fuite

J’ai entrevu la réussite et son manteau tricolore

Pris refuge auprès de l’ex-colonisateur

Homme de couleur qui un jour quitta l’Afrique

Quitta l’hémisphère Sud et le cancer des tropiques

En direction des cités d’or mis le cap sur le Nord

Sur ma famille met l’issue de son sort

Paris, la capitale française

J’atterris sur la plus belle ville du monde entre deux chaises

Entres les boulots et l’entassement des foyers

Entre l’argent familial et le règlement du loyer

Si mes calculs restent bons jusqu’en Août

J’arriverai à m’en sortir mais en marchant sur une poutre

Bientôt, j’aurai de quoi les faire venir

Mon épouse, mon fils et ma fille pour changer d’avenir

Plus d’un milliers de journées ont passé

Je retrouve le visage de ma famille soulagé

Après leur vol avec escale sur le territoire d’Espagne

Le temps d’un contrôle, de réparer les pannes

En panne de cœur, en mal du pays

Mon fils et ma fille pleurent leurs amis chaque soir dans leur lit

Dans quelques mètres carrés fermés de contre-plaqué

Pour que le froid hivernal se trouve contrecarré

Ménagère dans les hôtels est mon épouse

La peinture en bâtiment sera ma seconde épouse

Avant qu’elle me foute à la porte un joli soir de printemps

Et qu’elle me dise: «débrouille-toi maintenant»

Entre temps quelques nouvelles frimousses apparaissent

Un deuxième fils, une deuxième fille, une double caresse

Et comme les bonnes nouvelles n’arrivent jamais seules

Je me retrouve sans un toit avec mes valises sur le sol

Retour au point de départ sur les quais de la gare

Habitations faites de toile, ce sont des tentes pour dortoir

Des couvertures dans la boue pour marabout

Une corde entre deux trous pour faire sécher les boubous

France terre d’accueil loin de mon village

Je ressens la ségrégation dans les plis de leurs visages

Apparemment les Droits de l’Homme ne marchent pas pour les hommes noirs

Ne marchent pas pour les femmes noires

Mais l’exception de la règle un jour descendit de son bus

Sur son t-shirt était écrit «Emmaüs»

Appartement provisoire trouvé par les gens du Livre

Vincent Auriol c’est le nom qui nous délivre

Un boulevard du 13ème arrondissement de Paris

Provisoirement j’y habiterais en plus le quartier est paisible

La charpente a l’air solide, mais le bois est sec

Un incendie n’en ferait qu’une bouchée de pain sec

Sans attendre, j’emménage avec ma femme de ménage

Avec mes problèmes d’argent et mes enfants en bas âge

J’envisage de rester peu de temps ici

Alors j’entreprends les démarches à la mairie de Paris

Simple précaution j'épluche les annonces

Mais derrière chaque demande se cache la même réponse

«On vous rappellera, l’appart' est déjà loué»

Même si parfois j’avais d’avance de quoi payer trois loyers

Quinze ans pour comprendre le système

Quinze ans de lettres mortes envoyées au ministère

Trop étroit est devenu ce double F3

Et c’en est trop car les petits se sont faits mordre par les rats

Insalubrité au rendez-vous des crasseux

Suffisant pour mon espèce pour les gens de ma race

Voici la France des odeurs qui resurgit

Le tas de poussière qu’on a glissé sous un tapis

Une dernière couche de peinture au plomb

C’est ça leur socialisme

Mais ce sont nos enfants qui souffrent de saturnisme

Et je repense à ma venue de Dakar

Le rêve Européen s’est transformé en cauchemar…

«Mais depuis quelques semaines, elle craque.

Son fils de 6 ans aurait été mordu

par un rat en pleine nuit.

„Il était monté ici, après il est venu par ici,

après il a sauté ici après il m’a mordu“.

Mais aujourd’hui les habitants

craignent pour leur sécurité et redoutent un incendie.»

Voici l’heure d’un repos bien mérité

Après une dure journée de labeur je m’assoies devant la télé

«Papa, papa""Mais qu’est-ce-qu'il y’a encore?

Vous devriez déjà être couché n’avez-vous pas vu l’heure ?»

Je me dirige vers la porte qui mène à l’autre appartement

Qui sert de salle de jeux et de chambre pour enfants

Une fumée noire qui s’infiltre sous la porte

Un hurlement de femme, qu’a-t-elle à crier de la sorte?

Ce sont des flammes

Des flammes grandes comme les montagnes

Qui embrasent le corridor, les escaliers avec hargne

Un monstre de feu qui avale tout sur son passage

Qui détruit les fondations étage par étage

C’est une boite d’allumettes enflammée de 6 étages

Une prison de feu qui entreprend son carnage

Aucune issue et ce depuis des années

Aucun extincteur ni détecteur de fumée

Et soudain je me souviens la raison pour laquelle

Je me suis levé du fauteuil: pour les enfants et leur querelle

Désormais séparés par l’incendie

Je cherche le regard d’un de mes fils, d’une de mes filles

«Ne bougez pas !

J’appelle les combattants du feu

Car papa n’est pas assez fort pour sauter dans le feu»

Sauter dans le brasier d’un immeuble insalubre

Autant fermer les yeux et prier fort pour son salut

Dix minutes se sont passées, aucune sirène, aucune aide

«Les entrées sont scellées, dirigez-vous vers les fenêtres !»

À plat ventre comme les cafards, nos colocataires

La position est bien connue: face contre terre

En une fraction de seconde c’est ma vie qui s’enfuit

Lorsque le plafond s'écroule sur les dos de ma famille

Voici mon cercueil: ma cité provisoire

Vincent Auriol c’est le nom de son boulevard …

15 ans, 17 personnes sacrifiées

14 enfants ont péri sur le bûcher

Bien souvent l’atrocité de la mort fait bouger les choses

Car désormais ils seront logés sous les roses

Dernières insultes par le chef commissaire:

«Tous ces Noirs sont-ils en situation régulière ?»

Voici le prix du sang d’une ancienne colonie

Voici le respect attribué aux familles…

Diamé, Gassama, Cissé, Konate, Diara, Sy, Traoré, Sissoko, Dembele,

les familles de l’hôtel Opéra…

Paix

Сенегал 19.78 Елімнен кету менің ұшуыма көбірек ұқсайды

Мен сәттілік пен оның үш түсті пальтосын көрдім

Бұрынғы отарлаушыны паналаңыз

Бір кездері Африканы тастап кеткен түсті адам

Оңтүстік жарты шарды және тропиктердің қатерлі ісігін қалдырды

Алтын қалалар бағытында солтүстікке бағыт алды

Оның тағдыры менің отбасымда

Париж, Франция астанасы

Мен екі орындықтың арасындағы әлемдегі ең әдемі қалаға қондым

Жұмыс пен адам көп үйлердің арасында

Отбасылық ақша мен жалдау төлемі арасында

Менің есептеулерім тамыз айына дейін дұрыс болса

Мен арқалықпен жүру арқылы өте аламын

Жақында менде оларды әкелуге жеткілікті болады

Әйелім, ұлым және қызым болашақты өзгерту үшін

Мың күннен астам уақыт өтті

Мен отбасымның жүзі жеңілдеп қалды

Ұшуынан кейін Испания аумағында аялдама

Тексеру, ақауларды жою уақыты

Жүрегі жаралы, сағыныш

Менің ұлым мен қызым достарын күнде кешке төсегінде жоқтайды

Бірнеше жабық шаршы метрде фанер

Қысқы суықтың алдын алу үшін

Қонақ үйдегі үй шаруасындағы әйел менің әйелім

Үй суреті менің екінші әйелім болады

Ол мені көктемнің бір әдемі түнінде қуып жібермес бұрын

Маған «қазір жасаңыз» деп айтыңыз

Осы уақытта бірнеше жаңа тұлғалар пайда болады

Екінші ұл, екінші қыз, қос еркелету

Өйткені жақсы жаңалықтар ешқашан жалғыз келмейді

Мен шатырсыз, чемодандарымды еденде жатырмын

Станция платформаларындағы бастапқы нүктеге оралыңыз

Кенептен жасалған тұрғын үйлер, бұл жатақхана шатырлары

Марабуға арналған балшықтағы көрпелер

Бубусты кептіруге арналған екі тесік арасындағы арқан

Франция, менің ауылымнан жырақтағы қош келдіңіздер елі

Мен олардың беттерінің қыртыстарынан сегрегацияны сезінемін

Адам құқықтары қара адамдар үшін жұмыс істемейтін сияқты

Қара әйелдер үшін жұмыс жасамаңыз

Бірақ ережеден ерекшелік бір күні оның автобусынан түсті

Оның футболкасында «Эммаус» деп жазылған.

Уақытша пәтерді кітап адамдары тапты

Винсент Ауриол - бізді жеткізетін есім

Париждің 13-ші ауданындағы бульвар

Мен сонда уақытша тұрар едім, сонымен қатар көрші тыныш

Рамка қатты көрінеді, бірақ ағаш құрғақ

Өрт болса болмашы пайда әкеледі

Мен күтпестен тазалықшы әйелге көшіп барамын

Ақша мәселесімен және кішкентай балаларыммен

Мен осында аз уақыт қалуды жоспарлап отырмын

Сондықтан мен Париждің мэриясына қадам басамын

Қарапайым сақтық шарасы мен жарнамаларды тазалаймын

Бірақ әрбір өтініштің артында бір жауап бар

«Біз сізге қайта қоңырау шаламыз, пәтер жалға алынған»

Тіпті кейде үш жалдау ақысын төлеуге алдын ала жететін болсам да

Жүйені түсінуге он бес жыл

Министрлікке жіберілген өлі хаттар он бес жыл

Бұл қос F3 тым тар болды

Және бұл тым көп, өйткені кішкентайларды егеуқұйрықтар шағып алды

Ластарды антисанитариялық тағайындау

Өз нәсілімнің адамдары үшін менің түрім үшін жеткілікті

Міне, иістердің Франциясы қайта пайда болады

Біз кілемнің астына түскен шаң-тозаң

Қорғасын бояуының соңғы қабаты

Бұл олардың социализмі

Бірақ қорғасыннан уланған біздің балалар

Мен Дакардан келген кезімді ойлаймын

Еуропалық арман қорқынышты түске айналды...

«Бірақ соңғы бірнеше аптада ол ашуланды.

Оның 6 жасар ұлын тістеп алған деген болжам бар

түн ортасында егеуқұйрықпен.

«Ол осында көтерілді, содан кейін ол осы жолмен келді,

содан кейін ол мені тістегеннен кейін осында секірді».

Бірақ бүгінде тұрғындар

олардың қауіпсіздігінен қорқып, өрттен қорқу».

Лайықты демалыс уақыты келді

Ауыр жұмыс күнінен кейін теледидар алдында отырамын

«Әке, әке» «Бірақ тағы не бар?

Сен қазір төсекте болуың керек, уақытты көрмедің бе?

Мен басқа пәтерге апаратын есікке қарай бет алдым

Ол ойын бөлмесі мен балалар бөлмесі ретінде қызмет етеді

Есік астынан қара түтін

Әйелдің айқайы, оның айқайы қандай болуы керек?

Бұл жалын

Таудай үлкен жалын

Дәлізді, Баспалдақты ашумен отқа салған

Жолындағының бәрін жұтып қоятын отты құбыжық

Кім іргетасын еден-қабат бұзады

Бұл алты қабатты отты сіріңке қорабы

Қанды қырғынды бастаған отты түрме

Жылдар бойы жол жоқ

Өрт сөндіргіш немесе түтін детекторы жоқ

Кенет оның себебі есіме түсіп кетті

Мен креслодан тұрдым: Балаларға және олардың жанжалына

Қазір отпен бөлінген

Бір ұлымның, бір қызымның көзқарасын іздеймін

«Қозғалма !

Мен өрт сөндірушілерді шақырамын

«Себебі әкемнің отқа секіруге күші жетпейді»

Антисанитариялық ғимараттың жалынына секіріңіз

Сондай-ақ көзіңізді жұмып, оның құтқарылуы үшін дұға етіңіз

Он минут өтті, сиреналар, көмек болмады

«Кіре берістер мөрленген, терезелерге қарай жүріңдер!»

Тарақандар сияқты олардың асқазанында, біздің бөлмедегілер

Позиция жақсы белгілі: беті төмен

Бір секундта өмірім өтіп кетті

Менің отбасымның төбесі құлағанда

Міне менің табытым: менің уақытша қалам

Винсент Ориол — оның бульварының аты...

15 жыл, 17 адам құрбан болды

14 бала бағанада қаза тапты

Көбінесе өлімнің қатыгездігі оқиғаларды тудырады

Өйткені олар бұдан былай раушан гүлінің астына орналасады

Бас комиссардың соңғы қорлауы:

«Осы қаралардың бәрі заңды ма?

Бұл ежелгі колонияның қан ақшасы

Міне, отбасыларға деген құрмет...

Диаме, Гассама, Сиссе, Конате, Диара, Си, Траоре, Сиссоко, Дембеле,

Опера қонақ үйінің отбасылары…

Бейбітшілік