Alger pleure - Medine

J’ai l’sang mêlé: un peu colon, un peu colonisé

Un peu colombe sombre ou corbeau décolorisé

Médine est métissé: Algérien-Français

Double identité: je suis un schizophrène de l’humanité

De vieux ennemis cohabitent dans mon code génétique

À moi seul j’incarne une histoire sans générique

Malheureusement les douleurs sont rétroactives

Lorsque ma part française s’exprime dans le micro d’la vie

Pensiez-vous que nos oreilles étaient aux arrêts?

Et que nos yeux voyaient l’histoire par l'œil d’Aussaresses?

Pensiez-vous que la mort n'était que Mauresque?

Que le seul sort des Arabes serait commémoré?

On n’voulait pas d’une séparation de crise

De n’pouvoir choisir qu’entre un cercueil ou une valise

Nous n’voulions pas non plus d 'une Algérie Française

Ni d’une France qui noie ses indigènes dans l’fleuve de la Seine

Pourtant j’me souviens !

Du FLN, qu’avec panique et haine

Garant d’une juste cause aux méthodes manichéennes

Tranchait les nez de ceux qui refusaient les tranchées

Dévisagé car la neutralité fait d’toi un étranger

Tous les Français n'étaient pas homme de la machine

Praticiens de la mort, revanchards de l’Indochine

Nous souhaitions aux Algériens ce que nous voulions dix ans plut tôt

Pour nous-mêmes, la libération d’une dignité humaine

Nous n'étions pas tous des Jean Moulin mais loin d'être jenfoutistes

Proches de Jean-Paul Sartre et des gens jusqu’au-boutistes

Tantôt communiste, traître car porteur de valise

Tantôt simple sympathisant de la cause indépendantiste

J’refuse qu’on m’associe aux généraux dégénérés

Mes grands parents n’seront jamais responsables du mal généré

Du mal à digérer que l’Histoire en soit à gerber

Qu’des deux côtés de la Méditerranée tout soit exacerbé

Alger meurt, Alger vit

Alger dort, Alger crie

Alger peur, Alger prie

Alger pleure, Algérie

J’ai l’sang mêlé: un peu colon, un peu colonisé

Un peu colombe sombre ou corbeau décolorisé

Médine est métissé: Algérien-Français

Double identité: je suis un schizophrène de l’humanité

De vieux ennemis cohabitent dans mon code génétique

À moi seul j’incarne une histoire sans générique

Malheureusement les douleurs sont rétroactives

Lorsque ma part algérienne s' exprime dans le micro d' la vie

Pensiez-vous qu’on oublierait la torture?

Que la vraie nature de l’invasion était l’hydrocarbure?

Pensaient-ils vraiment que le pétrole était dans nos abdomens?

Pour labourer nos corps comme on laboure un vaste domaine

On ne peut oublier le code pour indigène

On ne peut masquer sa gêne, au courant de la gégène

Électrocuter des hommes durant six ou sept heures

Des corps nus sur un sommier de fer branché sur le secteur

On n’oublie pas les djellabas de sang immaculées

La dignité masculine ôtée d’un homme émasculé

Les corvées de bois, creuser sa tombe avant d’y prendre emploi

On n’oublie pas les mutilés à plus de trente endroits

Les averses de coup, le supplice de la goutte

Les marques de boots sur l’honneur des djounouds

On n’oublie pas les morsures du peloton cynophile

Et les sexes non circoncis dans les ventres de nos filles

On n’omet pas les lois par la loi de l’omerta

Main de métal nationale écrase les lois Mahométanes

Et les centres de regroupement pour personnes musulmanes

Des camps d’concentration au sortir de la seconde mondiale

On n’oublie pas ses ennemis

Les usines de la mort, la villa Sesini

Épaule drapée, vert dominant sur ma banderole

Ma parole de mémoire d’homme: les bourreaux n’auront jamais l’bon rôle

Et ça cogne ça s’agite dans ma tête à toute heure

A peine 2 oreilles posées sur l’oreiller

Que le combat commence et c’est deux gladiateurs

Qui se découpent pour savoir qui sera le premier

L’un et l’autre vaillants dans une lutte à mort

Se réclament de moi comme si j'étais deux / d’eux

Chacun me dit choisis c’est pas vrai que je dors

Toutes les nuits un cauchemar m’ouvre la tête en deux

Un maître à moi domine, qui ne fait pas de quartier

Il a lu Aristote, et dans l'éclat de voix

Crie à qui veut l’entendre que c’est lui l’héritier

Des Lumières, et prétend qu’il n’y a pas d’autres voies/voix

J’ai aussi un esclave qui n’a jamais guéri

Qui peine à lire et supplie qu’arrive le mot «Fin»

L’estomac vide aux livres, préfère un sac de riz

La colombe est un vautour quand elle a trop faim

Alors comme un cheval, furieux, qui se débride

Comme la mère à qui la balle a pris le fils

Je prends mon envol et me jette dans le vide

Avec aucun pardon au bout du sacrifice

Менде қан аралас: сәл отырықшы, аздап отарланған

Кішкене қараңғы көгершін немесе өңсіз қарға

Медина аралас: алжир-француз

Қос тұлғалық: Мен адамзаттың шизофрениясымын

Менің генетикалық кодымда ескі жаулар бірге өмір сүреді

Кредитсіз әңгімені жалғыз мен сомдаймын

Өкінішке орай, ауырсынулар кері әсер етеді

Менің француздық бөлігім өмір микрофонында көрсетілген кезде

Сіз біздің құлағымызды ұстап тұр деп ойладыңыз ба?

Біздің көздер тарихты аусарестердің көзімен көрді ме?

Сіз өлімді тек мавриялық деп ойладыңыз ба?

Арабтардың жалғыз тағдыры еске алынады ма?

Біз дағдарыстың бөлінуін қаламадық

Тек табыт немесе чемодан арасында таңдау мүмкіндігі болуы үшін

Біз француз Алжирін де қаламадық

Сена өзеніне тумаларын суға батырған Франция да емес

Сонда да есімде!

FLN-ден, тек дүрбелең мен жек көрушілікпен

Манихейлік әдістерді қолданатын әділ себеп кепілі

Траншеядан бас тартқандардың мұрнын кесіңіз

Төмен қарап қалды, өйткені бейтараптық сізді бөтен етеді

Француздардың бәрі машинаның адамы емес еді

Өлім тәжірибешілері, Үндіқытайдың кек алуы

Біз алжирліктерге он жыл бұрын қалағанымызды тілейтінбіз

Өзіміз үшін адамдық қадір-қасиетті босату

Біз бәріміз Жан Мулин емес едік, бірақ дженфутист болудан алыс едік

Жан-Поль Сартрға жақын және қиын адамдар

Кейде коммунист, сатқын, өйткені чемодан

Кейде сепаратистік мақсаттың қарапайым жанашырлары

Мен азғындаған генералдармен араласудан бас тартамын

Менің атам мен әжем ешқашан пайда болған жамандыққа жауап бермейді

Тарихтың құсып жатқанын қорыту қиын

Жерорта теңізінің екі жағында да бәрі ушыққан

Алжир өледі, Алжир өмір сүреді

Алжир ұйықтап жатыр, Алжир айқайлап жатыр

Алжир қорқады, Алжир дұға етеді

Алжир жылап жатыр, Алжир

Менде қан аралас: сәл отырықшы, аздап отарланған

Кішкене қараңғы көгершін немесе өңсіз қарға

Медина аралас: алжир-француз

Қос тұлғалық: Мен адамзаттың шизофрениясымын

Менің генетикалық кодымда ескі жаулар бірге өмір сүреді

Кредитсіз әңгімені жалғыз мен сомдаймын

Өкінішке орай, ауырсынулар кері әсер етеді

Менің Алжир бөлігім өмір микрофонында көрсетілгенде

Сіз азаптауды ұмытамыз деп ойладыңыз ба?

Басқыншылықтың шынайы табиғаты көмірсутек болды ма?

Олар шынымен май ішімізде деп ойлады ма?

Кең алқапты жыртқандай денемізді жырту

Жергілікті кодты ұмыту мүмкін емес

Ұялғанын жасыра алмай, геннен хабардар

Еркектерге алты-жеті сағат бойы ток соғыңыз

Электр желісіне қосылған темір кереуетте жалаңаш денелер

Біз мінсіз қанды джеллабаларды ұмытпаймыз

Еркектік қадiр-қасиетi жойылған еркектен

Ағаш жұмыстары, жұмысқа кіріспес бұрын қабірді қазу

Отыздан астам жерде мүжілгендерді ұмытпаймыз

Нөсер жаңбыр, тамшы азабы

Джонодтардың құрметіне етіктердің таңбалары

Біз ит пелотонының шағуын ұмытпаймыз

Ал қыздарымыздың ішіндегі сүндеттелмеген жыныстылар

Омерта заңы заңдарды алып тастамайды

Ұлттық металл қолмен Мұхаммед заңдарын ұсақтайды

Ал мұсылман халықтарының жиналыс орталықтары

Екінші дүниенің соңындағы концлагерьлер

Біз жауларымызды ұмытпаймыз

Өлім фабрикалары, Вилла Сесини

Стриммерге басым жасыл түсті иық

Тірі есте қалған сөзім: жазалаушылар ешқашан дұрыс рөлге ие болмайды

Және ол соғады, ол менің басымда барлық сағаттарда қозғалады

2 құлағы жастыққа әрең тіреледі

Жекпе-жек басталсын және бұл екі гладиатор

Кім бірінші болатынын көру үшін өздерін кесіп тастады

Екеуі де өлгенше жекпе-жекке шықты

Мені олардың екеуі / сияқты талап етіңіз

Барлығы маған таңдаймын дейді, менің ұйықтайтыным дұрыс емес

Күн сайын түнде қорқынышты түс басымды ашады

Менің бір шеберім үстемдік етеді, ол тоқсанды бермейді

Ол Аристотельді оқыды, және ашуланып

Оның мұрагер екенін естігісі келетіндерге айқайлаңыз

Жарық беріп, басқа жол/дауыс жоқ сыңай танытады

Ешқашан емделмеген құлым да бар

Кім қиналып оқиды, «Ақырзаман» деген сөздің келуін сұрайды

Кітаптар үшін аш қарын, бір қап күрішті ұнатыңыз

Көгершін тым ашқанда лашын

Жылқы сияқты, қаһарлы, жабайы жүгіреді

Баласын оқ алған ана сияқты

Мен ұшып, өзімді бос жерге тастаймын

Құрбандықтың соңында кешірімсіз