Мой друг из Иордании - Мара

Мой друг из Иордании

Мне привезет цветок.

В пустыне красно-каменной ладони разбивая

О пряные предания закрученных в платок

Верблюдов с бедуинами.

И хабак - вместо чая.

Мой друг из Иордании мне привезет дары:

Соль двух морей на коже, и гранатовые зерна,

И сотканые сестрами его - для нас - ковры.

И свадебный рисунок

На запястья

Нанесет мне.

Он привезет мне грозный полумесяц и хиджаб,

Закон повиновения, и запах смертной казни.

И ночь под Ним...

звенящую в ушах!

И ярость, и сомнения, и привкус надругательств.

Мой друг...

Из Иордании мне привезет туман.

В нем в метре не узнаешь ни ущелья, ни обрыва.

Лишь нож по горлу - тайное

отмщенье за Амман!

И вой исповедания.

Такой же страшной силы.

Иорданиядан келген досым

Маған гүл әкел.

Қызыл тасты алақанның жарылған шөлінде

О, ащы аңыздар орамалда айналды

Бәдуиндер бар түйелер.

Ал хабак – шайдың орнына.

Иорданиялық досым маған сыйлықтар әкеледі:

Теріде екі теңіздің тұзы, анар дәндері,

Ал оның әпкелері тоқыған – бізге – кілемдер.

Және үйлену тойының суреті

Білекте

Мені жазалайды.

Ол маған айбынды жарты ай мен хиджаб әкеледі,

Мойынсұну заңы және өлім жазасының иісі.

Оның астындағы түн...

құлағымда шырылдады!

Және ашу, күмән және қиянат дәмі.

Менің досым...

Мені Иорданиядан тұман әкеледі.

Онда бір метрде сайды да, жарды да танымайсың.

Тамағына пышақ қана – сыр

Амман үшін кек!

Және мойындаудың айқайы.

Сол қорқынышты күш.