Sun Ain't Going To Rise - Magna Carta

for I could speak of many things

in oh so many ways

but it’s my thoughts flying through the night

above the winding cities see them shine

For every child without a light, hiding from the cold

the dispossessed, the seldom blessed, the weary and the old

when the face of every stranger, is a mirror to your soul

Sun ain’t gonna rise in the morning.

So think before you say there’s no reason for a man to lose his mind.

Words of pity fill your ears and many times your eyes it’ll make you blind,

you know it makes you blind

so many dreams of vague charity they live a season

just to fade and die

But for every priest without a flock, who once believed in right

for the poet with a line who dried up over night

For the drunk without a jar, to keep him out of sight

Sun ain’t gonna rise in the morning

Beyond the clouds of whirling smoke, wheat fields touch the sky

shady trees and meadow seas, Autumn winds and August breezes fly

Oh you know they fly

and it’s not for me to say where or when

all this will go and never be again

For every frozen optimist, who put his faith in love

for the drowning sinner, with his eyes on God above

and the old man left behind the queue, without the strength to shove

Sun ain’t gonna rise, sun ain’t gonna rise

Sun ain’t gonna rise in the morning

өйткені мен көп нәрсені айта алатынмын

көптеген жолдармен

бірақ бұл менің ойларым түнде ұшады

бұрылыс қалалардың үстінде олардың жарқырағанын көруге болады

Суықтан жасырынған, шамы жоқ әр балаға

иеліктен айырылғандар, сирек жарылқағандар, шаршағандар мен кәрілер

кез келген бейтаныс адамның жүзі сіздің жаныңыздың айнасы болған кезде

Таңертең күн шықпайды.

Сондықтан сіз ер адамға өз ойыңызды жоғалтпауға негіз жоқ деп ойланыңыз.

Аяушылық сөздер құлақтарыңызды толтырады, ал көздеріңіз соқыр етеді,

бұл сізді соқыр ететінін білесіз

Бұлыңғыр қайырымдылықтың көптеген армандары олар маусымда өмір сүреді

жай  өшіп, өлу үшін

Бірақ бір кездері әділдікке сенген отары жоқ әрбір діни қызметкер үшін

түнде кеуіп   жол            ақын                                           

Құмырасы жоқ мас адамға, оны көзден алмас үшін

Таңертең күн шықпайды

Айналдырған түтін бұлттарының арғы жағында бидай егістері аспанға тиеді

саялы ағаштар мен шалғынды теңіздер, Күзгі желдер мен тамыз самалдары ұшады

О, сіз олардың ұшатынын білесіз

Бұл мен үшін қайда немесе қашан айтуым керек емес

мұның бәрі өтеді және қайта болмайды

Сүйіспеншілікке сенетін әрбір оптимист үшін

суға батып бара жатқан күнәкар үшін, жоғарыда Құдайға қарап

Ал қарт итеруге шамасы келмей кезекте қалды

Күн шықпайды, күн шықпайды

Таңертең күн шықпайды