Nelle paludi di Venezia Francesco... - Madredeus

Alle paludi di Venezia poi Francesco arrivò

E in compagnia di un altro frate

Le attraversò…

Fu tornando dall’Oriente

Che in quel luogo si fermò

Venne la sera e tempo fu di pregare

Stormi di uccelli neri

Sui rami stavano

Ad alta voce cantando…

Pareva che quel fragore

Fosse a lode

Del loro Creatore

Così Francesco in quelle paludi

Con gli uccelli volle pregare

Ed in mezzo a quella folla

Si incamminò…

Svaniva tra quelle grida

L’eco dei suoi passi

La voce della sua preghiera…

«Vi prego di volere tacere»

Ed il silenzio sulle paludi calò

E nessuno più cantò

Sinchè Francesco smise di pregare

E se ne andò…

Содан кейін Франческо Венецияның батпақтарына келді

Және басқа монахпен бірге

Ол олардан өтті ...

Шығыстан қайтып келе жатқан

Сол жерге кім тоқтады

Кеш батып, дұға оқитын уақыт болды

Қара құстардың үйірлері

Олар бұтақтарда тұрды

Дауыстап ән айту...

Солай көрінді

Бұл мақтау болды

Олардың Жаратушысынан

Сондықтан Франческо сол батпақтарда

Құстармен бірге дұға еткісі келді

Және сол қалыңдықтың ортасында

Ол жолға шықты...

Ол сол айғайлардың арасында жоғалып кетті

Оның қадамдарының жаңғырығы

Оның дұғасының дауысы ...

«Өтінемін, үндемеңіз»

Ал батпақтардағы тыныштық орнады

Ал енді ешкім ән айтқан жоқ

Фрэнсис дұға етуді тоқтатқанға дейін

Ал ол кетіп қалды...