Ребята с нашего двора - Любэ

От вечернего шума устанешь,

И по старым проулкам пройдёшь,

И друзей своих рядом с собою представишь,

И студенческий воздух хлебнёшь.

Вечерок этот дивный, блаженный,

Повторяется с каждой весной,

Ой, затянет тебя он беседой душевной,

Закачает, как мост подвесной.

И затянет беседой душевной,

Закачает как мост подвесной.

И ты споёшь про свет в любимом окне,

Про звёзды, что в тишине над горизонтом горят

И ты споёшь, и тихо клёны вздохнут,

И вновь тебе подпоют ребята с нашего двора.

И припомнятся звуки баяна

Из распахнутых в полночь окон,

Витьку рыжего вспомнишь соседа-буяна,

И Кирюху по кличке «Флакон».

Помнишь, пиво носили в бидоне?

Ох, ругался на это весь двор,

И смолили тайком мы с тобой на балконе,

А потом был с отцом разговор.

А ещё я весне благодарен,

За Отчизну, что всё же живёт.

И за то, что однажды в апреле Гагарин

Совершил свой высокий полёт.

И за то, что однажды Гагарин

Совершил свой высокий полёт.

Кешкі шудан шаршадым

Ал сіз ескі жолдармен жүресіз,

Жаныңыздағы достарыңызды елестетіңіз,

Ал сіз студенттік ауаны жұтасыз.

Осы керемет, бақытты кеш,

Әр көктемде қайталанады

О, ол сені рухани әңгімемен сүйрейді,

Ол аспалы көпір сияқты сорылады.

Және сізді рухани әңгімеге тартады,

Ол аспалы көпір сияқты сорылады.

Сіз өзіңіздің сүйікті терезеңіздегі жарық туралы ән айтасыз,

Көкжиекте үнсіз жанып тұрған жұлдыздар туралы

Сіз ән айтасыз, ал үйеңкілер ақырын күрсінді,

Тағы да біздің ауланың жігіттері сендерге ән салады.

Ал түймелі аккордеонның дыбыстары есте қалады

Түн ортасында ашық терезелерден

Қызыл шашты көрші Витканы еске түсіріңіз,

Ал Кирюха, лақап аты «Флакон».

Банкада тасымалданатын сыраны есіңізде ме?

О, бүкіл аула бұған қарғыс айтты,

Біз сенімен балконда жасырын шайырладық,

Сосын әкеммен сөйлестім.

Ал мен көктемге ризамын

Әлі де тірі Отан үшін.

Ал сәуірдің бір күні Гагарин

Ол өзінің жоғары ұшуын жасады.

Және бір күні Гагарин үшін

Ол өзінің жоғары ұшуын жасады.