Ты помніш - Лявон Вольскі

Ты помніш, помніш, безумоўна,

І тую ноч, і той настрой,

Што панаваў над намі роўна —

І над табой, і нада мной…

Драты дрыжалі пераборам,

Аб нечым дзіўным месяц сьніў,

І рысы даўняга сабора

Так чотка млелі ў вышыні.

Нячутна шамацела лісьце,

Саткалі зоры з срэбра ніць…

У тую ноч мы пакляліся

Жыць і любіць…

Любіць і жыць.

І мы жылі… І мы любілі…

І несьлі прагу і любоў…

Часы дзяціных сноў-ідылій

Да нас ня вернуцца ізноў…

Жыцьцё далей нас весьці стане,

Надорыць новых песень-дум,

І мужнай сталасьці жаданьні

На нас пячатку пакладуць.

А ўжо ня вернецца з гадамі

Ні тая ноч, ні той настрой,

Што панаваў тады над намі —

І над табой, і нада мной.

Есіңізде болсын, сіз міндетті түрде есте сақтайсыз

Сол түн және сол көңіл-күй,

Бізді нақты не басқарды -

Сізден де, менің үстімде де…

Сымдар дірілдеп,

Біртүрлі нәрсе туралы ай армандады,

Және ежелгі собордың ерекшеліктері

Осылайша розарин биіктікте ұнтақталды.

Жапырақтар естілмей сыбдырлады,

Күміс жіптен тоқылған жұлдыздар...

Сол түні біз ант бердік

Өмір сүріп, сүйіңіз…

Сүйіңіз және өмір сүріңіз.

Біз өмір сүрдік ... және біз жақсы көрдік ...

Шөлдеу мен махаббатты көтерді ...

Балалардың армандаған шақтары-идиллалар

Бізге енді қайтып келме...

Өмір бізді жетелей береді,

Жаңа әндер-ойлар беріңіз,

Және тілектің батыл тұрақтылығы

Бізге мөр басылады.

Және жылдар бойы оралмайды

Сол түн емес, көңіл-күй емес,

Сол кезде бізді билеген нәрсе -

Сізден де, менің де үстімде.