Le numéro treize - Lucienne Delyle

Lentement dans le soir

Le train s’en va

Sur le quai son mouchoir

S’enfuit déjà

Dans la glace comme un songe

Le mur gris de sa maison

Sous le jour qui s’allonge

S’estompe à l’horizon

En passant il semble dire

Un triste adieu

Et tout ce que j’aimais

Lorsque le train vire

Dans un flot de fumée

S’efface à jamais

Le cœur empli de fièvre

Un jour croyant trouver l’amour

On fait un beau rêve

Mais l’orage emporte votre bonheur

Le beau roman s’achève

Et serrant votre cœur

Lentement dans le soir

Le train s’en va

Sur le quai son mouchoir

S’enfuit déjà

Dans la glace comme un songe

Le mur gris de sa maison

Sous le jour qui s’allonge

S’estompe à l’horizon

En passant il semble dire

Un triste adieu

Et tout ce que j’aimais

Lorsque le train vire

Dans un flot de fumée

S’efface à jamais

Кешке қарай баяу

Пойыз кетіп бара жатыр

Шартта оның орамалы

қазірдің өзінде қашып жатыр

Мұзда арман сияқты

Оның үйінің сұр қабырғасы

Өсіп келе жатқан күн астында

Көкжиекте сөну

Айтпақшы, айтатын сияқты

Қайғылы қоштасу

Және бәрі маған ұнады

Пойыз бұрылғанда

Түтін ағынында

Мәңгі өшеді

Жүрегі қызбаға толы

Бір күні махаббатты табамын деп сенеді

Біз жақсы армандаймыз

Бірақ дауыл сенің бақытыңды алып кетеді

Әдемі роман аяқталды

Және жүрегіңді қысып

Кешке қарай баяу

Пойыз кетіп бара жатыр

Шартта оның орамалы

қазірдің өзінде қашып жатыр

Мұзда арман сияқты

Оның үйінің сұр қабырғасы

Өсіп келе жатқан күн астында

Көкжиекте сөну

Айтпақшы, айтатын сияқты

Қайғылы қоштасу

Және бәрі маған ұнады

Пойыз бұрылғанда

Түтін ағынында

Мәңгі өшеді