Грязь, что ты знаешь об этом

Доверяя только мёртвым поэтам?

У нас кровь и пот текли по лопатам

Но все равно мы с братом делали это

С тобой

На этом месте

Где была любовь

Вырыл могилу своей невесте

Скажи мне, как ты свою жизнь представляешь?

Как думаешь, что в ней хоть что-то меняешь?

(зачем?)

Скажи мне, как победить этот мрак?

Как перестать всех друзей и родителей в яме закапывать, как собак?

Скажи мне, как ты свою жизнь представляешь?

Как думаешь, что в ней хоть что-то меняешь?

Твои любимые падают в грязь, их никто не услышит

Молча червями в ней шевелясь, земля как будто бы дышит

Отравлен, отравлен, я отравлен тобой

Я отравлен, отравлен, я отравлен тобой

Вынь из меня всю эту боль

Что я копил, сидя в бездне

Ты или я

Мне все равно

Ведь мы идем ко дну вместе

Приделай мне крылья

Поцелуй, ставь пылью

Предела на нервах

На нервах — следы лишь

Я отравлен

Эй, эй, эй

Трэп-хаус скачет, будто Леброн, плавится, как пластилин

Хотя все знают: это добром не закончится, как ни крути

Бог говорит: "Ты подохнешь один", черт говорит: "Может, даже хуже"

Я уже сто раз слушал — чужой пиздеж не нужен

Особенно в поле, чистом якобы

Где мы срали и спали с тобою

Щас один тут хаваю ягоды

Знал, что не устою на обочине, ничего с собой не поделаю

Эту красную, юную, сочную (что?) клюкву (что делал я?) ел ее, ел ее

Знаешь, я был на той стороне, на которой не растут ягоды

Там, кроме тьмы, ничего нет — только труп, а тут хотя бы ты

Мой терапевт, дай жгут, дай бинты

Это утро, тостер, омлет… Я просто заебался от войны

С тобой

Я отравлен, отравлен, я отравлен тобой

Я отравлен, отравлен, отравлен тобой

Я отравлен, отравлен, отравлен тобой

Бұл туралы не білесіз?

Өлген ақындарға ғана сенесің бе?

Күрекімізден қан мен тер ағып жатыр

Бірақ бәрібір ағам екеуміз мұны істедік

Сенімен

Осы жерде

Махаббат қайда болды

Қалыңдығы үшін қабір қазды

Айтыңызшы, сіз өз өміріңізді қалай елестетесіз?

Сіз қалай ойлайсыз, онда кем дегенде бір нәрсені өзгерту керек пе?

(неге?)

Айтыңызшы, бұл қараңғылықты қалай жеңуге болады?

Барлық достары мен ата-аналарын ит сияқты шұңқырға көмуді қалай тоқтатуға болады?

Айтыңызшы, сіз өз өміріңізді қалай елестетесіз?

Сіз қалай ойлайсыз, онда кем дегенде бір нәрсені өзгерту керек пе?

Жақындарыңыз балшыққа түседі, оларды ешкім естімейді

Ондағы құрттай үнсіз қозғалып, жер тыныс алғандай

Уланған, уланған, Мен сенен уландым

Мен уландым, уландым, сеннен уландым

Менен осы ауыртпалықтың бәрін алыңыз

Нені сақтап қалдым, шыңырауда отырып

Сен немесе мен

Маған бәрібір

Себебі біз бірге түсеміз

Маған қанаттар бер

Сүйіңіз, шаңды қойыңыз

Нервтерді шектеңіз

Нервтерде - тек іздер

Мен уландым

Эй, эй

Леброн сияқты тұзақ үйінде жүріңіз, пластилин сияқты балқыңыз

Мұның соңы жақсы болмайтынын бәрі білсе де, не десе де болады.

Алла: «Жалғыз өлесің» десе, шайтан: «Одан да жаман шығар» дейді.

Мен жүз рет тыңдадым - басқа біреудің сөзі қажет емес

Әсіресе таза делінетін далада

Біз сенімен бірге жаттық

Дәл қазір мен мұнда жалғыз жидек аулап жүрмін

Мен шетте тұрмайтынымды білдім, өзіммен ештеңе істей алмадым

Мына қызыл, жас, шырынды (не?) мүкжидек (мен не істедім?) оны жеді, жеді.

Білесің бе, мен жидек өспейтін жақта болдым

Онда қараңғылықтан басқа ештеңе жоқ - тек мәйіт, ал мұнда ең болмағанда сіз

Менің терапевтім, маған жгут беріңіз, таңғыш беріңіз.

Бүгін таңертең тостер, жұмыртқа... Мен соғыстан жаңа ғана ес жидым

Сенімен

Мен уландым, уландым, сеннен уландым

Сенен уландым, уландым, уландым

Сенен уландым, уландым, уландым