И сказал ты… - Лолита

И сказал ты: да будет свет.

И сказал ты: да будет тьма.

Шелестят осенние дожди,

Синеву с небес смывая.

Ты ушёл по зимнему пути

Вслед за лебединой стаей.

Вереницей лёгких облаков,

Подчиняясь вновь печали,

Вдаль они летели надо мной

И вернуться вновь мне обещали.

И сказал ты: да будет свет и сказал ты: да будет тьма

И раскинулся океан и гор громады,

Но зачем мне весь этот свет, и зачем мне вся эта тьма

Если нет тебя со мною рядом.

Мы открыли незнакомый мир

Новые края заката.

И звезда по-прежнему горит

В нашу честь зажженная когда-то.

Ты вернулся в грустную страну,

Обернувшись на прощанье,

И до боли глядя в синеву

До сих пор шепчу я «до свиданья».

Ал сіз айттыңыз: жарық болсын.

Ал сен: қараңғылық болсын дедің.

Күзгі жаңбыр

Аспаннан көгілдірді жуып.

Сіз қысқы жолмен кетіп қалдыңыз

Аққулар тобының артынан.

Жеңіл бұлт тізбегі,

Қайтадан қайғыға бой алдыру

Алыста олар менің үстімнен ұшып өтті

Және олар маған қайта оралуға уәде берді.

Ал сен: «Жарық болсын» деп, «қараңғылық болсын» дедің

Мұхит пен алып таулар жайылып,

Бірақ маған бұл жарықтың бәрі не үшін керек, ал бұл қараңғылық маған не үшін керек

Сен менің жанымда болмасаң.

Біз бейтаныс әлемді аштық

Күн батуының жаңа аяқталуы.

Ал жұлдыз әлі жанып тұр

Бірде біздің құрметімізге жанды.

Қайтып келдің мұңлы елге,

Қоштасу үшін бұрылып

Ал көкке ауыр қарап

Әлі де «қош бол» деп сыбырлаймын.