Parisien - Les Sages Poètes De La Rue

On croit qu’on est encimenté à la rue

Au béton qui a pimenté l’avenue

Parfois on voudrait bien changer d’univers

Mais y a rien à faire, t’as vu?

À croire qu’on kiffe les galères, la ville

Métro, boulot, dodo, toujours la même

Marre du stress de cette vie parisienne

J’veux partir loin des regards de tous ces gens aigris

Mais y a qu’une chose qui me rattache c’est ce béton gris

La lune éclaire mon visage, j’suis encore dehors

Il est 2 heures du mat'

Et c’est maintenant que les brigands sortent

Encore un casse de prévu

Quand t’es en chien t’es destiné à cette vie de rue

Beaucoup de mes potes sont partis

Ils voulaient voir autre chose, comment dire, changer de vie

Maman croule sous le poids du boulot

Papa fatigue car on lui en demande trop

Et depuis dans mon cerveau, ça cogite sec

Comme un jeune qui voit sa vie défilé à la Comatec

On m’a dit «Fais ce que t’as à faire, c’est primordial

Pense à ta gueule car à Paris, c’est capital»

Je les vois tous, ces gens coincés au taf' ou dans la rue

Ils ne prennent plus le temps de vivre

Marre de Paris, en journée ou au crépuscule

Tous ce que je souhaite c’est vivre libre

Beaucoup de gens quittent la ville, ils préfèrent l’air de la côte

Mon ami David m’a dit «Combat l’herbe et la coke»

Il veut s’en aller dans le sud, avec son frère et ses potes

Là-bas reprendre ses études, pépère, peut-être faire un gosse

Moi c’est l’inverse, ouais j’sais que Paname c’est l’enfer

Mais je connais tous les gens, tous les plans, même les gangsters

Les salles de concert, viens on va boire un verre

Tu veux des drag-queens ou des B-Boys dansant par terre?

Je me faisait tèj' de tous les clubs, on me reçoit maintenant

Tu vois cette strip-teaseuse en string?

Ce soir elle m’attend

Les scars-la dans mon genre profitent, on se paie ça maintenant

Et quand on pop' le champagne, merde, spécial événement

Mon disque en bac, pper-ra sans bac, j’ai ça maintenant

J’suis comme un poisson dans le lac, j’sais qu’tu comprends

J’adore Paname, son vacarme, j’y prend du bon temps

Malgré les drames, les camés et les gens jamais content

Parfois j’ai envie de changer d’air, mais sans mon béton

J’suis comme un paysan sans ses terres, donc je laisse tomber

Ce qui serait censé me faire détendre l’esprit, me stress

Car faut que je reste là pour défendre mon ness-bi

On me dit «Respire, est-ce raisonnable Zo'

De rester 24h/24 dans la même zone, faudrait que tu respires

T’as pas de gosses?

Enfile tes skis, va à la montagne

Avec ta compagne, ou avec un compagnon que t’estimes»

Mais j’comprend pas, à chaque fois que j’pars j’ai le cafard

Et ça se ressent dans chaque pas que j’fais

Faut que j’exprime mes sentiments quand j’suis loin du ciment

J’ai besoin de piment sinon faut

Issu d’un environnement chaud, maléfique

On s’habitue même à des comportements trop pathétiques

Quand c’est tendu, on reste pépère, détendu

Avec les gens du quartier, les murs pour seule étendue

Біз көшеге бекітілген деп ойлаймыз

Даңғылдың сәнін келтірген бетонға

Кейде біз ғаламды өзгерткіміз келеді

Бірақ істейтін ештеңе жоқ, көрдіңіз бе?

Бізге галереялар, қала ұнайды деп сену

Метро, ​​жұмыс, ұйқы, әрқашан бірдей

Париждік өмірдің күйзелісінен шаршадым

Мен осы ашуланған адамдардың көзінен алыс кеткім келеді

Бірақ мені байланыстыратын бір ғана нәрсе бар - бұл сұр бетон

Ай жүзімді нұрландырады, Мен әлі сырттамын

Сағат 2.00.

Ал енді қарақшылар шыға бастады

Тағы бір үзіліс жоспарланған

Ит болған соң мына көше өміріне тағдырың жазылады

Менің көптеген достарым кетті

Олар басқа бірдеңені көргісі келді, қалай айту керек, өмірін өзгертті

Анамды жұмыстың ауыртпалығы басып отыр

Әкем шаршады, өйткені одан көп нәрсе сұралады

Ал менің миымда бұл құрғақ ойлау болғандықтан

Comatec-те өз өмірін көрген жас жігіт сияқты

Маған «Не істеу керек болса, соны істе, бұл өте маңызды

Аузыңды жап, өйткені Парижде ол астана»

Мен олардың барлығын көремін, бұл адамдар жұмыста немесе көшеде тұрып қалды

Олар енді өмір сүруге уақыт алмайды

Парижден, күндіз немесе ымырттан шаршадым

Мен тек еркін өмір сүргім келеді

Көптеген адамдар қаланы тастап кетеді, олар жағалаудың ауасын жақсы көреді

Менің досым Дэвид маған «Шөп пен кокспен күрес» деді.

Ол ағасымен және достарымен оңтүстікке барғысы келеді

Сол жерде мектепке қайт, ата, бала туар шығар

Мен бұл керісінше, иә мен Париждің тозақ екенін білемін

Бірақ мен барлық адамдарды, барлық жоспарларды, тіпті бандиттерді де білемін

Концерт залдары, келіңіздер ішейік

Еденде drag-queins немесе B-Boys билегенін қалайсыз ба?

Бұрын барлық клубтарды алатын, қазір олар мені алады

Мына стриптизді көрдің бе?

Бүгін түнде ол мені күтіп отыр

Мен сияқты тыртықтар пайдаланады, қазір төлейміз

Біз шампан ішкен кезде, бөтен, ерекше оқиға

Менің дискім қалтада, pper-ra қалтасыз, мен оны қазір алдым

Мен көлдегі балықтаймын, түсінетініңді білемін

Мен Панамды жақсы көремін, оның шуы, мен онда жақсы уақыт өткіземін

Драмаларға, әуесқойларға және ешқашан бақытты емес адамдарға қарамастан

Кейде мен декорацияны өзгерткім келеді, бірақ менің бетоным жоқ

Мен оның жері жоқ шаруа сияқтымын, сондықтан бас тартамын

Менің ойымды босаңсыту үшін не керек еді, мені стресс

Себебі мен өзімді қорғау үшін осында қалуым керек

Олар маған «Тыныс ал, бұл орынды ма» дейді

Тәулігіне 24 сағат сол аймақта болу үшін тыныс алу керек еді

Сіздің балаларыңыз жоқ па?

Шаңғыңызды киіңіз, тауға барыңыз

Жұбайыңызбен немесе сіз сыйлайтын жарыңызбен»

Бірақ түсінбеймін, кеткен сайын көгеріп кетем

Және бұл менің әр басқан қадамымда сезіледі

Мен цементтен алшақ жүргенде сезімімді білдіруім керек

Маған чили керек болмаса

Ыстық, жаман ортадан

Біз тіпті тым аянышты мінез-құлыққа үйренеміз

Бұл шиеленіс кезінде біз жұмсақ, босаңсыған болып қала береміз

Аудан халқымен тек қана ауқымды қабырғалар