Весна - Леонид Фёдоров

Горе выпил до дна,

Завтра будет война,

Отпевая весну

Сын ушёл на войну.

Ночь над нами, как чай,

Чайкой в небе печаль,

Ты не отвечай…

Звёзды с тысячью жал

Цепко в лапах держал,

Смерть над полем кружит,

Сын мой рядом лежит.

Ночь над ним – как река,

Чайкой в небе тоска,

Подожди пока…

Вдруг музыка гремит,

Как сабля о гранит,

Все открывают дверь

И мы въезжаем в Тверь.

Не в Тверь, а просто в зало

Наполненное ёлкой.

Все прячут злобы жало

Один летает пчёлкой…

Другая мотыльком

Над ёлки стебельком,

А третий камельком,

Четвертая мелком,

А пятый лезет на свечу

Кричит и я и я рычу,

Кричит и я рычу..

Қайғы түбіне жетті,

Ертең соғыс болады

Жерлеу көктемі

Ұлы соғысқа кетті.

Түн үстімізде шай сияқты

Шағаладай көкте мұң

Сіз жауап бермейсіз ...

Мың шаққан жұлдыздар

Ол табандарын мықтап ұстады,

Ажал далада айналып жатыр

Менің ұлым қасымда.

Оның үстіндегі түн өзен сияқты,

Аспандағы шағала сағыныш

Күте тұрыңыз...

Кенет музыка шырылдады

Граниттегі қылыш сияқты

Барлығы есікті ашыңыз

Ал біз Тверьге кіреміз.

Тверьде емес, тек залда

Ағаш толтырылды.

Жамандықты бәрі жасырады

Біреуі ара сияқты ұшады...

Тағы бір көбелек

Шырша сабағының үстінде,

Ал үшінші пеш,

төртінші шағын,

Ал бесінші шамға көтеріледі

Мен айқайлап, айқайлаймын

Айқайлады мен айқайладым..