Każdym świtem umiera nasze wczoraj - Krzysztof Krawczyk

Każdym świtem umiera nasze wczoraj

Gdy z ciemności nowy dzień powstaje

Każdym świtem odchodzi nasze wczoraj

W bezpowrotność i w niepamięć

Patrzysz w niebo, jest jasno, coraz jaśniej

Złoto słońca w błękit się ubiera

Nasze wczoraj oddala się i gaśnie

Nasze wczoraj umiera

Nic nie zmienisz, bo nie masz takiej mocy

By odmienić rytm minionych godzin

Dzień za prędko chyli się ku nocy

Noc zbyt szybko odchodzi

Nie odnajdziesz już czasu, który minął

Nie zawrócisz z drogi, więc nie wołaj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umiera nasze wczoraj

Nie odnajdziesz już czasu, który minął

Nie zawrócisz z drogi, więc nie wołaj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umiera nasze wczoraj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umira nasze wczoraj

Żyjmy, ciesząc się każdą godziną

Bo o świcie umira nasze wczoraj

Әр таң біздің кешегі күніміз өледі

Қараңғылықтан шыққанда жаңа күн туады

Әр таң сайын кешегі күніміз кетеді

Қайталанбасқа және ұмытуға

Аспанға қарасаң, жарқырап, жарқырап барады

Ол күннің алтынын көк түспен киеді

Кешегі күніміз кетіп, сөніп қалады

Біздікі кеше өліп жатыр

Сіз ештеңені өзгертпейсіз, өйткені сізде мұндай күш жоқ

Өткен сағаттардың ырғағын өзгерту үшін

Күн түнге тым тез ауысады

Түн тым тез өтіп кетті

Өткен уақытты енді таба алмайсың

Сіз артқа бұрылмайсыз, сондықтан қоңырау шалмаңыз

Әр сағат сайын ләззат алып өмір сүрейік

Өйткені біздің кешегі күніміз таң ата өледі

Өткен уақытты енді таба алмайсың

Сіз артқа бұрылмайсыз, сондықтан қоңырау шалмаңыз

Әр сағат сайын ләззат алып өмір сүрейік

Өйткені біздің кешегі күніміз таң ата өледі

Әр сағат сайын ләззат алып өмір сүрейік

Өйткені ол біздің кешегі күнді таң ата жақсы көреді

Әр сағат сайын ләззат алып өмір сүрейік

Өйткені ол біздің кешегі күнді таң ата жақсы көреді