Регги - Краденое солнце

И еле слышно, и опять, и опять, и снова.

Шаг к тебе, к себе и назад, виноват в этом только я.

Сделай так, чтобы я уснул, чтобы лег и уже не встал!

Я стою, дрожу в испуге и смотрю в окно,

Голуби, мои подруги бьются о стекло.

Полетите, расскажите, для себя я все решил.

Почему я не она, сам бы от себя ушёл!

Әрең естіледі, тағы да, тағы да, тағы да.

Саған бір қадам, өзіме де, артқа да, тек мен ғана кінәлімін.

Ұйықтауымды нәсіп ете гөр, мен жатып, тұрмаймын!

Мен тұрмын, қорқып дірілдеп, терезеге қараймын,

Көгершіндер, достарым әйнекті ұрып жатыр.

Ұш, айтшы, мен бәрін өзім шештім.

Мен неге ол емеспін, мен өзімді тастап кетер едім!