Kaksonen - Kotiteollisuus

Sarvipäällä karvainen häntä roikkuu koipien välissä

Vuoren mustan sisässä se kulkee riiviö rinnan sisässä

Ja sillä on sisarensa Päivänsäde vankinaan, se pitää sitä omanaan

Vaan sitä uskalla ei kuin matkan takaa tuijottaa

CHORUS: Ja yötä yksin kulkee kaksonen

Maailman loppuun asti miettien

Mikä on outo tunne rinnassa

Ei raukka rakkautta tunnista

Kevät ei riisu hamettaan, odottaa valoa saapumaan, piilostaan

Sillä halla korpikuusen alla vain tiukentaa otettaan

Päivä riutuu vuoren sisässä, nuolee haavojaan, kuolee pois,

kun ei kaksonen tahdo käsistään päästää tätä kauneutta

CHORUS

Kun toinen riutuu pois, heikkenee,

niin toinen miettii miksi pahenee tuo outo tunne polon rinnassa

Ei raukka rakkautta tunnista

Ei silmä näy pimeässä, eikä kulkijasta tästä varjoa lankea

Ei hengityksen huurua näy, ei jälkeä jää kunse käy valkoista hankea

Päivänsäteen ottaa syliin, matka tuonen kylmiin kyliin alkaa ankea

On pimeä tie ja kyyti jäinen, vastassa joukko tuhatpäinen, kuolonkankea

Мүйіз басының түкті құйрығы аяқтарының арасында салбырап тұрады

Таудың ішінде қара, кеуденің ішінде кеудені бойлай жүгіреді

Оның әпкесі Күннің Әміршісі бар, ол да бар

Бірақ оған қарауға болмайды

ҚАЙЫРМА: Ал егіз түнде жалғыз жүгіреді

Дүниенің соңына дейін ойлау

Кеудедегі біртүрлі сезім

Тану үшін қорқақ махаббат жоқ

Көктем етегін шешпей, Жарықтың келуін күтіп, жасырынып

Өйткені қарғаның астындағы аяз тек қана оның қолын қатайтады

Күн таудың ішіне түседі, ол жараларды жалап, өледі;

ешбір егіз бұл сұлулықтан бас тартқысы келмегенде

ХОР

Біреу құласа әлсірейді,

сондықтан басқалары Полоның кеудесіндегі оғаш сезімнің неге күшейе түскеніне таң қалады

Тану үшін қорқақ махаббат жоқ

Қараңғыда көз көрінбейді, шабандозға көлеңке түспейді

Тыныс алудың түтіндері шықпайды, ақ жобаға барғанда із қалмайды

Күннің сәулелері қабылданады, Туоненнің суық ауылдарына саяхат қайғылы бола бастайды.

Мың басты, өлімге әкелетін таяқтар тобымен бетпе-бет келген қараңғы жол және мұзды жол бар.