Outoja aikoja - Kotiteollisuus

Kaikki vetää samaa vanhaa köyttä raivoisasti

Totisesti vain omaan suuntaansa

Yksi soutaa, yksi huopaa jos vain juoruilulta joutaa

Eikä osaa pitää kiinni suutansa

Puurot sekä vellit ovat palaneet jo pohjaan

Eikä ohjaa kukaan laivaa satamaan

Elämä on juhlaa, se paijaa sekä pussaa

Vielä plussaa tarjoo ostoskassistaan

Jään katselemaan

Vierestä vaan

Outoja aikoja

Tunnen suussani sen

Maun verisen

Outoja aikoja

Vieras olen, vieraammaksi aika minut työntää

Myöntää pakko on, se vie mukanaan

Otan pillerin ja otan päälle toisenkin

Nousenkin pois, oloon mukavaan

Ja kun kuljen kaupungilla, tunne en ketään

Enkä mitään, enkä tahdo tunteekaan

Kuljen kuin haamu, jonnekin kauas pois

Enkä vois taakseni katsoakaan

Бəрі бір ескі арқанды құшырлана тартады

Әрине, тек өз бағытында

Өсек айту керек болса бір қалақ, бір киіз

Және аузын жаба алмайды

Ботқалар мен түйіршіктер түбіне дейін өртеніп кетті

Ал кемені портқа ешкім басқармайды

Өмір – мереке, ол – той мен сөмке

Still Plussa сөмкесінен ұсынады

Мен қараймын

Келесі есік

Біртүрлі кездер

Мен оны аузыммен сезінемін

Мен қанды дәм татамын

Біртүрлі кездер

Мен бөтен болсам, жат заман мені итермелейді

Мойындау керек, ол өзімен бірге жүреді

Мен таблетка ішемін, тағы біреуін аламын

Мен тұрамын, өзімді жайлы сезінемін

Ал мен қаланы аралап жүргенде өзімді ешкім еместей сезінемін

Және ештеңе, мен оны сезгім келмейді

Мен елес сияқты жүремін, алыс жерде

Ал мен артыма қарай алмадым