Uyumam Lazım - Kolera

Yetinmekle özgürüm, rağbet etmek bir düğüm, çözdükçe oldu kördüğum

Beklemekle geçti ömrüm, dalga vurdu kumda suyuna kavuştu

Bir biz kaldık, beklemeyi bilemedik, bacı doğdu kuruntu

Herkes layiğini buldu, yok bunun mubalağası ya da yahutu

Krallık kendine hükmedebilmektir

Kendine sözü geçemeyenin devrile boyu

Geçti kulağı boynuzun boyu

Krallık ilk kendini yenmektir, hadi gel tanı da tam üstüme bas

Bu kızın hüznü de kendine has, buz gibisiniz işlersiniz iliğime ince ince

Söylenip duruyor ayaklarım, diyor «Ey sahip dinlenmen lazım.», lazım

Sabah oldu ve gece kibrini yitirdi o hâlde benim de biraz uyumam lazım, lazım

Gelecek yoksa geçmiş de yoktur, bunun üzerine uzun uzun düşünmen lazım, lazım

Biz yareni yaren bizi bekler, uyanmamak üzere uyumam lazım, lazım

Kış güneşiyle ışıtmaya kalkma beni, tanırım ben o sinsiyi senden iyi

Günebakan'lar da boynunu eğdi, insanlar iyi ama temiz değil

Hepsi eksik yaptı sana Kolo, kuçu kuçu bile daha sadakatli

Canlıya değil kabir ehline giderim, rahmetten payı olana güvenirim

Artık laf çalamazlar, hepsini bir nur kovalar

Adamı perçeminden tutup atacaklar haberi yok, fal okları şeytan işi oyalamalar

İmandan çıktın haberin mi olur, nice nice ateş denizinde boğulur

Sen beni sevmesen de olur, söyle fahişenin aşkından n’olur

Ona sevdamı anlatsam pişkin değildir, yanlış anlar, başıma iş gelir

Sözü zehir, gönül elden gitti ve ses kesildi

Cana gıda iki lokmam var, o da helaldir, taştan çıkar, sözüme güç verir

Kafiye nehir, başım göğe erdi ve akıl baştan gitti

Söylenip duruyor ayaklarım, diyor «Ey sahip dinlenmen lazım.», lazım

Sabah oldu ve gece kibrini yitirdi o hâlde benim de biraz uyumam lazım, lazım

Gelecek yoksa geçmiş de yoktur, bunun üzerine uzun uzun düşünmen lazım, lazım

Biz yareni yaren bizi bekler, uyanmamak üzere uyumam lazım, lazım

Қанағатқа еріктімін, талап қою – түйін, Шешкенде соқыр болдым

Өмірімді күтумен өткіздім, толқын құмға соқты, суын алды

Жалғыз қалдық, шыдамай, туған апа, адасушылық

Әркім өз лайықтысын тапты, асыра сілтеу немесе жоқ

Патшалық - бұл өзіндік егемендік

Өз сөзін айта алмағанның кезегі

Оның құлағы мүйіздің ұзындығынан өтіп кеткен

Патшалық ең бірінші өзіңді жеңеді, кел де біл және маған тура қадам бас

Бұл қыздың мұңы да өзіне ғана тән, мұздайсың, жіңішке етіп жұлыптайсың.

Аяғым сөйлей береді, «Ей, қожайын, демалу керек.» Маған керек.

Таң болды, ол түнде менмендігін жоғалтты, сондықтан маған да ұйқы керек, маған керек

Болашақ жоқ болса, өткен де жоқ, ол туралы көп ойлану керек.

Бізді ертең күтіп тұр, мен оянбас үшін ұйықтауым керек, керек

Мені қыстың күн шуағымен нұрландырып көрме, мен сенен жақсы білемін сол қулықты

Күнбағыс та иілді, адамдар жақсы, бірақ таза емес

Олардың бәрі сені Коло сағынды, тіпті ит те адалырақ

Тіріге бармаймын, қабір иелеріне барамын, мейірімінен нәсібі барларға сенемін.

Олар енді сөзді ұрлай алмайды, барлығын бір жарық қуады

Олар адамның маңдайынан ұстайтынын, сәуегей жебелерін, шайтанның назарын аударатынын білмейді.

Білесің бе иманнан кеттің, Көп адам от теңізіне батып кетті

Сүймесең де, жезөкшенің махаббатында не кінә бар, айт

Егер мен оған махаббатымды айтсам, ол ұялмайды, түсінбейді, менің басымнан бір қиыншылық болады.

Сөзі улы, жүрегі жоғалып, үні үзілген

Жаным екі тістем, ол да халал, тастан шығады, сөзіме қуат береді.

Өлең – дария, Басым көкке жетіп, сана кетті

Аяғым сөйлей береді, «Ей, қожайын, демалу керек.» Маған керек.

Таң болды, ол түнде менмендігін жоғалтты, сондықтан маған да ұйқы керек, маған керек

Болашақ жоқ болса, өткен де жоқ, ол туралы көп ойлану керек.

Бізді ертең күтіп тұр, мен оянбас үшін ұйықтауым керек, керек