Umudunu Kaybetme - Kolera

Dokuz canım varmış bilmiyordum vur vur ölmüyordum

Olanlar çok komikti ancak ben hiç gülmüyordum

Beni hiç bilmiyorsun kapalı kapüşonum

Altında çiçekler açmıyorum

Kelebekler çizer yüzümü façadan kaçmıyorum

Vücudumdaki bu çirkin izleri hiç takmıyorum

Tişörtümdeki kurşun deliklerini saymıyorum

Derisi kalkmış yumruklarımı artık sarmıyorum

Hissizleştim acı duymuyorum

Kendi türüyle beslenen böcektiler kemirdiler yara bandım yapmadım kimseyi

Kendini iyileştiren bir hayvan gibiyim

Yüzüme bak içi karışık ghetto gibiyim

An karya dönen adalı gibiyim

Anladın mı?

Kafası geldi mi?

Kafan git gelli mi?

Ne bileyim sonu başından belli mi ki?

Ne diyeyim olanı yaşıyoruz yok seni beni

Umudunu kaybetme (Kolo) bugün hr şeyi maziye defnedip ağla

Ama sakın vazgeçme sanki önünde kocaman sıralı bir dağ var

Gideceksin elbette (Kolo-Lo) kalacak değilsin

Unutulduğun yerde ama bunu dert etme (Kolo-Lo)

Şimdi önünde kocaman yeni bir hayat var

Hayalim çok basitti kolaydı oysa, oysa, oysa, oysa

Girer miydim hiç zor yola başka yolum olsa, olsa, olsa

İstiyorum buradan gideyim sihirbaz gibi herkesi kaybedeyim

Boş sokaklarda bir ben yürüyeyim

Beni yollara vuranı bir ben bileyim

Yoruyor beni ekle sil bölünüyorum dört bir yanım kesir

Müdahale etmezsem bir sır ipin ucunda sallanırım kesin

Uzanırsam dokunurum ama dokunursam kaçar benim oluncaya kadar hepsi

Bir hayal yüzde doksan oldu gerçekleşmeyen yüzde onum var

Daha var sona daha var

Değil hayat müşterek herkes tek

Koşma, yürü önünü görerek pişt korkma

Devam yönünü bilerek hişt dalgın selm sersem sepelek kafam nasıl

Dağılır ki gam basmışken hafakan

Kaybettiğim vakit olmuş sabıkam hakikaten

Acele etme çiçekler ve ağaçlar gibi güzel şeyler yavaş büyür

Kalmıştım fena çorak canıma kast etmişti

Yağmursuzluk tutunmuştu hücrelerime hoşnutsuzluk

Sinmişti üstüme mutsuzluk

Umudunu kaybetme (Kolo) bugün her şeyi maziye defnedip ağla

Ama sakın vazgeçme sanki önünde kocaman sıralı bir dağ var

Gideceksin elbette (Kolo-Lo) kalacak değilsin

Unutulduğun yerde ama bunu dert etme (Kolo-Lo)

Şimdi önünde kocaman yeni bir hayat var

Hayalim çok basitti kolaydı oysa, oysa, oysa, oysa

Girer miydim hiç zor yola başka yolum olsa, olsa, olsa

Тоғыз өмірім барын білмедім, ұрдым, өлмей жатырмын

Оқиға өте күлкілі болды, бірақ мен күлген жоқпын

Сіз мені мүлдем танымайсыз, менің жабық капюшоным

Мен астында гүлдемеймін

Көбелек тартады бетімді, Қашпаймын қасбетінен

Менің денемдегі осы жағымсыз тыртықтарға қарсы емеспін

Көйлегімдегі оқтарды санамаймын

Мен енді тері жұдырығымды орамаймын

Мен ұйып қалдым, ауырсынуды сезбеймін

Олар өз түрімен қоректенетін жәндіктер еді, олар мені кемірді, мен ешкімді таңғыш етіп жасамадым.

Мен өзімді емдейтін жануар сияқтымын

Жүзіме қарашы мен абдырап қалған гетто сияқтымын

Мен Анкарадан қайтып келе жатқан аралдық сияқтымын

Түсіндің бе?

Басы айналып жатыр ма?

Басың кете ме?

Не білемін, басынан соңы анық па?

Не айтамын, біз өмір сүріп жатырмыз, жоқ сен, мен

Үмітіңді үзбе (Коло) бүгін өткеннің бәрін көміп, жыла

Бірақ берілме, алдыңда алып тау тұрғандай

Әрине барасың (Коло-Ло) сен қалмайсың

Сіз ұмытылған жерде, бірақ бұл туралы алаңдамаңыз (Коло-Ло)

Енді сізді үлкен жаңа өмір күтіп тұр

Менің арманым өте қарапайым болды, оңай болды

Басқа жолым болса, қиын жолға түсер ме едім, әйтеуір

Мен бұл жерден кетіп, сиқыршы сияқты бәрінен айырылғым келеді

Маған бос көшелермен жүруге рұқсат етіңіз

Мен жолдарда мені қағып кеткен адамды ғана білемін

Шаршады, мені қосыңыз, өшіріңіз, Бөліндім, айналам бөлшек

Мен араласпасам, жасырын арқанға ілінемін.

Қолымды созсам, тиемін, тисем, бәрі менікі болғанша қашады

Арман тоқсан пайызға айналды, он пайызы орындалмай қалды

Көбірек бар, соңына дейін көп

Өмір ортақ емес, бәрі бір

Жүгірме, жүр, алдыңды көр, қорықпа

Жалғасының бағытын біле тұра, басым қалай?

Хафканан мұңды дегенді таратады

Менің жеңілген уақытым келді, менің рекордым шынымен де

Асықпаңыз, гүлдер мен ағаштар сияқты әдемі нәрселер баяу өседі

Мен қатты бедеу қалдым, ол менің өмірімді білдірді

Жаңбырсыздық ұяшықтарыма жабысты, наразылық

Мені бақытсыздық билеп алды

Үмітіңді үзбе (Коло) бүгін өткеннің бәрін көміп, жыла

Бірақ берілме, алдыңда алып тау тұрғандай

Әрине барасың (Коло-Ло) сен қалмайсың

Сіз ұмытылған жерде, бірақ бұл туралы алаңдамаңыз (Коло-Ло)

Енді сізді үлкен жаңа өмір күтіп тұр

Менің арманым өте қарапайым болды, оңай болды

Басқа жолым болса, қиын жолға түсер ме едім, әйтеуір