Hayret Yine Sustun - Kolera

Ayaklarımı yola düşürdüm, boğucu filmi ileri saramadım

Daraldığım yerde kalamadım.

Başına buyrukluksa öyle olsun

Kötüye iyi demem ben, ezelden beridir böyleyim

Oltayı gırtlaktan yemem

Bir kere de fikrin olsun, bir kere de bu iş boş

Bir iş boşsa bil ki dost o iş gönlü etmez hoş

Yaş tene tutunur kurur, Dünya döner yaş durur

Kim birine kusur bulur, asıl huzursuz odur

Bekleme sakinim, sakiniz, sakin ol

Geliyor olsam derdim sana: «Son sefanı sürmüş ol!»

Hep parlayana koşuyorsan

Ne farkın kaldı dört ayaklı olandan, koklaşıp anlaşandan?

Hâlden hâle sokmuş iblisi kibri, Kolera’dan dinle nükteyi

Burası bir değersiz, görsen en üstlerde sen

Esen poyraz olma sen, meltem olda es

Vakti gelmiş olsa artmaz tek nefes

İki can mı taşıyorsun?

Biri olmazsa öbürüne güveniyorsun

Bir verip bin almak istiyorsan

Verdiğini bi' şey mi sanıyorsun?

Kötünün yerini biliyorsun

Leyleğin ömrü iki lak lak bilmiyorsun

Sır yok bakıp da görebilene giz yok

Ama sen bir türlü göremiyorsun

Ağaçların tadı olmaz yaprak olmasa

Sabrın dostu sükut olur gıybet olmasa

Hayret yine sustun, ha gayret e be dostum

Dipten bahis açma bana derine dalmadan

Kimler geldi geçti kimliklerini bulmadan

Varsın ve de yoksun, hayret yine sustun

Çok geç oldu sanma, dahi Faruk Ömer dahi hata etti

Olsun gel;

ya olduğun ya göründüğün gibi gel

Yenip kendini bulduysan zafer kendini artık affa ser

Doğru sözden gaile yapmaz dil sefer

Anlatsan da anlamam;

sanırım sen şehirli, ben köylüyüm

Ölmeden girdim toprağa, ölüyüm, ibretlik bir öyküyüm

Gözümü deldi nur körüm bu Dünya'ya bil bu Dünya kaynana

İyilik etmez hayrına

Ezilip kırılmadınsa hamur gibi yoğrulmadınsa

Nasıl «olgunlaştım» dersin sen ki?

Hata etmedinse sonra siniri yenmedinse

Nasıl «ehlileştim» dersin sen ki?

Kelimeler iflas etti, inat eden öyle merkep ki

İpe götürür dost denen o insanın lanetlisi

Kahramanlık biter, masallarımı dinler bir peri

İnsanları düzeltmektense kendini eğit daha iyi

Ağaçların tadı olmaz yaprak olmasa

Sabrın dostu sükut olur gıybet olmasa

Hayret yine sustun, ha gayret e be dostum

Dipten bahis açma bana derine dalmadan

Kimler geldi geçti kimliklerini bulmadan

Varsın ve de yoksun, hayret yine sustun

Аяғымды жолға қойдым, тұншықтыратын пленканы алға баса алмадым

Мен кептеліп қалған жерде тұра алмадым.

Егер бұл сіздің басыңыз болса, солай болсын.

Жаманды жақсы демеймін, Мәңгіліктен осындаймын

Тамақтан қармақ жемеймін

Сіз өз пікіріңізді білдіргеннен кейін бұл жұмыс тағы да бос

Егер жұмыс бос болса, жұмыстың ұнамды емес екенін біліңіз.

Ылғал теріге жабысады, ол кебеді, дүние айналады, дымқыл тоқтайды

Кім біреуден мін іздесе, ол нағыз беймаза

Күтпе мен сабырлымын, сабырлымын, сабыр етемін

Егер мен келер болсам, мен саған: «Көңілді бол!» деп айтар едім.

Егер сіз әрқашан жарқырағанға жүгірсеңіз

Төрт аяқтыдан, иіскеп, иіскеп, келіскеннен қандай айырмашылығың бар?

Тәкаппарлықпен жынды шатастырып, Тырысқақтан ақыл тыңда

Бұл жердің құны жоқ, көрсең биіктесің

Жел болма, жел болма.

Уақыт келсе бір дем көбеймейді

Сіз екі өмірді алып жүрсіз бе?

Біреуі болмаса, екіншісіне сенесің.

Бір беріп, мың алғың келсе

Сіз бірдеңе бердім деп ойлайсыз ба?

Жамандықтың қайда екенін білесің

Лейлектің өмірі екі лак екенін білмейсің

Қарап, көре білгенге сыр жоқ, сыр жоқ

Бірақ сіз жай ғана көре алмайсыз

Жапырақсыз ағаштардың дәмі болмайды

Сабырдың досы ғайбат болмаса, үндемеу болар еді

Таңданып, тағы үндемейсің, талпын, досым

Мені тереңге түсірмей, түбіне бәс тікпе

Кім келіп, кімнің кім екенін таппай өтті

Барсың да жоқсың, таңданасың, тағы үнсізсің

Әлі кеш деп ойламаңыз, тіпті Фарук Өмер де қателесті

Жарайды, келіңіз;

бар болғаныңыздай немесе көрінгеніңіздей келіңіз

Егер сіз жеңіліп, өзіңізді тапсаңыз, жеңіс өзіңізді қазір кешіріңіз

Дұрыс сөзден жаңылмайтын тіл, экспедиция

Түсіндірсең де, мен түсінбеймін;

Сен қаладансың, мен ауылданмын

Өлмей жерге кірдім, Өлдім, өнегелі әңгімем

Көзімді тесіп өткен нұр, Мен бұл дүниеге соқырмын, бұл дүниені енеңе біл.

Бұл сізге жақсы емес

Ұсталмаса, қамырдай иленбесе

«Мен жетілдім» деп қалай айтасыз?

Қателік жасамасаң, Ашуыңды жеңбесең

Мені «үйретіп алды» деп қалай айтасыз?

Сөздер банкрот болды, қыңыр ақымақ

Арқан басқаратын дос деген адамға қарғыс

Ерлік бітеді, ертегілерімді тыңдайды

Адамдарды жөндегенше, өзіңді тәрбиелеген жақсы

Жапырақсыз ағаштардың дәмі болмайды

Сабырдың досы ғайбат болмаса, үндемеу болар еді

Таңданып, тағы үндемейсің, талпын, досым

Мені тереңге түсірмей, түбіне бәс тікпе

Кім келіп, кімнің кім екенін таппай өтті

Барсың да жоқсың, таңданасың, тағы үнсізсің