Blickwinkel - Kianush, Manuellsen

Ich bin genau wie du, ich bin aus Haut und Fleisch

Wir sind nur kleine Partikel zwischen Raum und Zeit

Wir werden müde und fallen in den Schlaf

Wir werden alt und lassen allmählich nach

Alles um mich herum verschwindet, wenn ich trinke

Doch eines Tages überwind' ich diesen Gipfel

Es ist nicht einfach ohne Knete in den Taschen

Die Leute kriegen Hunger und betätigen die Waffen

Alles beginnt in deinem Kopf als Gedanke

Und endet dort, wo die Junkies den Stoff immer tanken

Die Jungs wollen Cash und drehen krumme Dinger

Landen dann im Knast und wischen Trän' um den Finger

Drei Minuten reichen nicht, um alles zu erklären

Mit der Zeit wuchsen Stacheln um mein Herz

Und lieber sterb' ich wie ein Mann als zu leben wie 'ne Ratte

Bevor ich meinen Kopf senke, zieh' ich meine Knarre

Ich bin so-o wie du

Keiner kann mich verändern

Doch warum hört ihr nicht zu?

Ich will nur, ich will nur

Ich bin so-o wie du

Keiner kann mich verändern

Doch warum hört ihr nicht zu?

Ich will nur, ich will nur Mensch sein

Mann, ich bin so wie du — ich bin aus Fleisch und Blut

Ich habe alles, was ich brauche — mir geht’s eigentlich gut

Ich hab' ein' guten Job und ich verdiene zwar

Doch damit muss ich meine Rechnung und Miete zahlen

Der Anzug, die Uhr und das Auto

Bringt dir alles nix, wenn du alleine in deinem Haus wohnst

Warum ich immer noch den Ring trage?

Weil es mich daran erinnert, dass ich da draußen noch ein Kind habe

Ich betäube den Schmerz mit Alkohol

Guck' in den Spiegel und sag': «Krass, bin ich alt geworden!»

Ich bin zwar frei, trotzdem fühl' ich mich wie gefangen

Ich hab' kein' Bock mehr, ich bin müde von diesem Kampf

Von meiner Frau hab' ich mein Herz aus meiner Brust gerissen

Jeder Mann würde zuhause ohne Luft ersticken

Kannst du den Hass in meinen Augen sehen?

Ich wollte einmal lachen und bezahlte dann mit tausend Trän'

Ich bin so-o wie du

Keiner kann mich verändern

Doch warum hört ihr nicht zu?

Ich will nur, ich will nur

Ich bin so-o wie du

Keiner kann mich verändern

Doch warum hört ihr nicht zu?

Ich will nur, ich will nur Mensch sein

Мен де сен сияқтымын, ет пен терімін

Біз кеңістік пен уақыт арасындағы кішкентай бөлшектер ғанамыз

Шаршап ұйықтап қаламыз

Біз қартайып, бірте-бірте өшеміз

Мен ішкенде айналамдағының бәрі жоғалады

Бірақ бір күні мен бұл шыңнан өтемін

Қалтаңда қамыр жоқ оңай емес

Адамдар аш болып, қолдарына қару алады

Барлығы сіздің басыңызда ойдан басталады

Әрі немқұрайлылар әрқашан заттарға толтыратын жерде аяқталады

Жігіттер қолма-қол ақшаны қалайды және қисық әрекеттер жасайды

Содан кейін түрмеге түсіп, саусағыңыздың айналасындағы көз жасыңызды сүртіңіз

Барлығын түсіндіру үшін үш минут жеткіліксіз

Уақыт өте келе жүрегімнің айналасында тікенектер өсті

Ал мен егеуқұйрық сияқты өмір сүргенше, адам болып өлгенім артық

Басымды имей тұрып мылтығымды тартамын

Мен сен сияқтымын

Мені ешкім өзгерте алмайды

Бірақ неге тыңдамайсың?

Мен жай ғана қалаймын, мен қалаймын

Мен сен сияқтымын

Мені ешкім өзгерте алмайды

Бірақ неге тыңдамайсың?

Мен жай ғана адам болғым келеді

Аға, мен де сен сияқтымын — ет пен сүйектен жаралғанмын

Менде қажеттінің бәрі бар — менде бәрі жақсы

Менің жақсы жұмысым бар, мен оны табамын

Бірақ мен есепшотымды төлеп, онымен жалға алуым керек

Костюм, сағат және көлік

Үйіңізде жалғыз тұрсаңыз, сізге ештеңе жақсылық әкелмейді

Неліктен мен әлі күнге дейін сақинаны тағып жүрмін?

Өйткені бұл менің әлі балам бар екенін есіме түсіреді

Мен ішімдікпен ауырсынуды басамын

Айнаға қарап: «Керемет, мен қартайдым!» деп айт.

Мен боспын, бірақ мен өзімді әлі де тұзаққа түскендей сезінемін

Мен бұл ұрыстан шаршадым

Әйелімнен жүрегімді кеудемнен жұлып алдым

Кез келген еркек ауасыз үйде тұншығып өлетін

Менің көзімдегі жек көрушілікті көре аласыз ба?

Бір күліп, мың жылап төлегім келді

Мен сен сияқтымын

Мені ешкім өзгерте алмайды

Бірақ неге тыңдамайсың?

Мен жай ғана қалаймын, мен қалаймын

Мен сен сияқтымын

Мені ешкім өзгерте алмайды

Бірақ неге тыңдамайсың?

Мен жай ғана адам болғым келеді