Брак - KARTASHOW, Денис RiDer

Ровно три года, утихла как моя тревога,

Мне надоело так просить любви у Бога.

Будто бы недотрога, но в итоге раскинула ноги,

Чтоб войти в тебя не нужен пароль и логин.

Пара многим наша казалась эталоном,

Уже не твой принц, хоть и тобою коронован.

Не мог остановиться: синька, дым, шмаль,

Я тоже буду изменять всем, как ты, шв*ль.

И мне не жаль, просто остался осадок,

От другого рожай и мой сын не чадо от стада.

Слава Богу, я прошел эти круги ада,

Теперь счастье поискать тебе с другим надо.

Я так хотел построить нам свой Тадж Махал

И молил Бога, чтоб с тобой свой путь прошагал.

Теперь чужие и не спросить: «Как дела?»,

Мы не были женаты, но любовь наша с браком была.

Припев:

Зачем любить так бешено?

Ты смогла изменить, режешь без ножа.

Оставь меня в этом городе среди других глаз,

Твоя вина в том, что больше нет нас.

А я то справлюсь, у меня свободных минут нет,

Чтобы скучать, тоска меня минует.

Жить одному мне теперь, смогу.

Бред.

Я не люблю уже, но что-то внутри ревнует к тебе.

Это не я, это вряд ли я,

Только дурак может скучать по неприятным дням.

А я тип не из таких, типа крутой, сильный,

Типа смог расстаться и без дыры в грудной пластине.

Но нет, там пустота: болящая, жгущая,

Только от боли чувствуешь по-настоящему душу.

И понимаешь, что лучше бы я послал ее, но

Что-то во мне ее оставило.

И зря теперь в башке новый таракан,

Знаю имя его, но выгнать не знаю как.

Ну, на х*ра ты изменяла за глаза, собака?

И не женщина.

Ты товар, что оказался с браком.

Я не справлюсь.

Зачем я вру всем?

С каждой мыслью о тебе мне только грустно.

Ревность меня убивает, я не борюсь с ней.

На меня давит груз дней тех, я трус ведь.

Я не из тех, кто на колени тебя пустит,

Ты выбрала другого, ну, и будь с ним.

Такой же неверной, какой ты была ко мне,

Ты животное с браком.

Он твой браконьер.

Припев:

Зачем любить так бешено?

Ты смогла изменить, режешь без ножа.

Оставь меня в этом городе среди других глаз,

Твоя вина в том, что больше нет нас.

Тура үш жыл уайымым басылды,

Құдайдан осылай махаббат сұраудан шаршадым.

Тиісетін сияқты, бірақ соңында ол аяғын жайып жіберді,

Кіру үшін сізге пароль мен логин қажет емес.

Біздің жұп көпшілік үшін стандарт болып көрінді,

Сіз тәж кигенмен, енді сіздің ханзадаңыз емес.

Мен тоқтай алмадым: көк, түтін, шмал,

Мен де сен сияқты бәрін алдаймын.

Мен өкінбеймін, жәй ғана қалдық қалдырды,

Басқасын ту, менің ұлым отар баласы емес.

Құдайға шүкір, мен тозақтың осы шеңберлерінен өттім,

Енді бақытты басқа біреуден іздеу керек.

Біз үшін Тәж-Махал салғым келді

Және ол Құдайдан сізбен бірге жүруін сұрады.

Енді бейтаныс адамдар: «Қалайсың?» деп сұрамайды.

Біз үйленбедік, бірақ махаббатымыз некеде болды.

Хор:

Неге сонша ғашық?

Өзгерте алдың, пышақсыз кестің.

Мені басқалардың арасында осы қалада қалдырыңыз

Біздің енді жоқ болғанымызға сен кінәлісің.

Мен мұны істей аламын, менде бос минуттар жоқ,

Сағыныш өтіп жатыр жанымнан.

Енді мен жалғыз өмір сүре аламын.

Рав.

Мен енді сүймеймін, бірақ іштей бірдеңе сені қызғанады.

Бұл мен емес, мен емес

Ақымақ адам ғана жаман күндерді сағынуы мүмкін.

Мен сондай типтердің бірі емеспін, мысалы, салқын, күшті,

Кеуде пластинасында саңылаусыз қоштасатын сияқты.

Бірақ жоқ, бостық бар: ауырсыну, жану,

Тек ауырсынудан сіз жанды шынымен сезінесіз.

Сіз оны жібергенім жақсы болатынын түсінесіз, бірақ

Менің ішімде бірдеңе оны тастап кетті.

Енді бекер басына жаңа тарақан пайда болды,

Мен оның атын білемін, бірақ оны қалай қуарымды білмеймін.

Ит, артыңа нені алдадың?

Және әйел емес.

Сіз некемен аяқталған өнімсіз.

Мен мұны істей алмаймын.

Мен неге бәріне өтірік айтамын?

Сені ойлаған сайын мен мұңаямын.

Қызғаныш мені өлтіріп жатыр, мен онымен күреспеймін.

Сол күндердің ауыртпалығы артып барады, қорқақпын ғой.

Мен сені тізерлететіндердің бірі емеспін,

Сіз басқасын таңдадыңыз, онымен бірге болыңыз.

Сен маған опасыздық жасадың,

Сен үйленген жануарсың.

Ол сенің браконьерің.

Хор:

Неге сонша ғашық?

Өзгерте алдың, пышақсыз кестің.

Мені басқалардың арасында осы қалада қалдырыңыз

Біздің енді жоқ болғанымызға сен кінәлісің.