Wo treues Wollen, redlich Streben… - Junge Dichter und Denker

Wo treues Wollen, redlich Streben

Und rechten Sinn der Rechte spürt

Das muss die Seele ihm erheben

Das hat mich jedesmal gerührt

Das Reich des Glaubens ist geendet

Zerstört die alte Herrlichkeit

Die Schönheit weinend abgewendet

So gnadenlos ist unsre Zeit

O Einfalt gut in frommen Herzen

Du züchtig schöne Gottesbraut!

Dich schlugen sie mit frechen Scherzen

Weil Dir vor ihrer Klugheit graut

Wo find’st Du nun ein Haus, vertrieben

Wo man Dir deine Wunder läßt

Das treue Tun, das schöne Lieben

Des Lebens fromm vergnüglich Fest?

Wo find’st Du Deinen alten Garten

Dein Spielzeug, wunderbares Kind

Der Sterne heil’ge Redensarten

Das Morgenroth, den frischen Wind?

Wie hat die Sonne schön geschienen!

Nun ist so alt und schwach die Zeit

Wie stehst so jung Du unter ihnen

Wie wird mein Herz mir stark und weit!

Der Dichter kann nicht mit verarmen;

Wenn alles um ihn her zerfällt

Hebt ihn ein göttliches Erbarmen

Der Dichter ist das Herz der Welt

Den blöden Willen aller Wesen

Im Irdischen des Herren Spur

Soll er durch Liebeskraft erlösen

Der schöne Liebling der Natur

D’rum hat ihm Gott das Wort gegeben

Das kühn das Dunkelste benennt

Den frommen Ernst im reichen Leben

Die Freudigkeit, die keiner kennt

Da soll er singen frei auf Erden

In Lust und Not auf Gott vertrau’n

Daß alle Herzen freier werden

Eratmend in die Klänge schau’n

Der Ehre sei er recht zum Horte

Der Schande leucht' er ins Gesicht!

Viel Wunderkraft ist in dem Worte

Das hell aus reinem Herzen bricht!

Vor Eitelkeit soll er vor allen

Streng hüten sein unschuld’ges Herz

Im Falschen nimmer sich gefallen

Um eitel Witz und blanken Scherz

Oh laßt unedle Mühe fahren

O klingelt, gleißt und spielet nicht

Mit Licht und Gnad', so ihr erfahren

Zur Sünde macht ihr das Gedicht!

Den lieben Gott laß in dir walten

Aus frischer Brust nur treulich sing'!

Was wahr in dir, wird sich gestalten

Das andre ist erbärmlich Ding.

-

Den Morgen seh' ich ferne scheinen

Die Ströme zieh’n im grünen Grund

Mir ist so wohl!

— die's ehrlich meinen

Die grüß' ich all' aus Herzensgrund!

Aus Herzensgrund!

Адал ерік қайда, адал талпыныс

Және дұрыс дегенді дұрыс сезінеді

Бұл оның жанын көтеруі керек

Бұл маған әр жолы әсер етті

Сенім патшалығы аяқталды

Ескі даңқты жойыңыз

Сұлу жылап бұрылып кетті

Біздің заманымыз соншалықты аяусыз

О, тақуа жүректердегі қарапайым жақсылық

Құдайдың пәк сұлу қалыңдығы!

Олар сізді күлкілі әзілдермен ұрады

Өйткені олардың ақылдылығынан қорқасың

Енді үйді қайдан табасың, қуылған

Сіздің кереметтеріңіз сізге қалдырылған жерде

Адал әрекет, әдемі махаббат

Өмірдің ғажайып мейрамы ма?

Ескі бақшаңызды қайдан табасыз

Сіздің ойыншығыңыз, тамаша бала

Жұлдыздардың қасиетті сөздері

Таң атқанша, жел соққан ба?

Күн қандай әдемі жарқырады!

Қазір заман өте ескі және әлсіз

Солардың арасында қалай жас болып тұрсың

Менің жүрегім қаншалықты күшті және кең!

Онымен ақынды кедейлеуге болмайды;

Оның айналасындағының бәрі қирап жатқанда

Құдайдың рақымы оны көтереді

Ақын – дүниенің жүрегі

Барлық тіршілік иелерінің ақымақ еркі

Жаратқан Иенің жердегі патшалығында

Ол махаббат күші арқылы өтеуі керек пе

Табиғат әдемі қымбаттым

Сол себепті Құдай оған сөз берді

Бұл ең қараңғыны батыл атайды

Бай өмірдегі тақуалық байыптылық

Ешкім білмейтін қуаныш

Онда ол жер бетінде еркін ән айтады

Тілек пен мұқтаждықта Құдайға сеніңіз

Барлық жүректер еркін болады

Дыбыстарға терең тыныс алыңыз

Абырой болғанда, ол қазынаға жетеді

Ол ұятқа нұр шашады!

Сөзде ғажайып күш көп

Бұл таза жүректен жарқырайды!

Мақтаншақтықтан бұрын ол бәрінен де жоғары болуы керек

Оның жазықсыз жүрегін қатаң сақтаңыз

Ешқашан дұрыс емес адамға ғашық болмаңыз

Бос қалжың мен мөлдір әзіл

Ей, арсыздықты таста

Қоңырау шалмаңыз, жарқ етпеңіз немесе ойнамаңыз

Жарық пен рақыммен, сондықтан сіз білесіз

Өлеңді күнәға айналдырдың!

Қымбатты Құдай сізге билік етсін

Тек қана балғын кеудеден адал ән сал!

Сізде шын болған нәрсе қалыптасады

Басқа нәрсе аянышты.

-

Мен алыстан жарқырап тұрған таңды көремін

Бұлақтар жасыл жерді тартады

Мен өзімді жақсы сезінемін!

— кім шын айтып отыр

Барлығына шын жүректен сәлем жолдаймын!

Шын жүректен!