Untitled #3 - John Frusciante

A dove is a glove

That I wear in my heart

And though I like to dress smart

It doesn’t have any part of the world of fashion

And you’re there to put me down

And I’m sick off the frowns that follow me around

I would like the sky but there’s no reason why

She’d say to this world with the nose of a girl

Turned up so loud that IN ARREARS, STEALS THE CLOUDS

I’ve never been here and though you’re physically near

You’re pushing me away to decay like the days that I loved

There is a girl, blabbing nothing outside my window

What do I have to show

To a world that the only way to destroy

Is to die like a baby boy

I could be happy in infinity

Of the space of my eyelid

But I know I’m somewhere else

Where the words on this page

Wouldn’t be the scribbling nonsense they are,

And it would be real,

And I’d eat my last meal

Wishing I could feel

But now I don’t even know if I’m real

Көгершін – қолғап

Жүрегімде киетінім

Мен ақылды киінгенді ұнатамын

Оның сән әлемінің ешқандай бөлігі жоқ

Ал сен мені жерге түсіру үшін барсың

Менің жанымда келе жатқан қабақтарым ауырады

Мен аспанды қалаймын, бірақ себеп жоқ

Бұл әлемге қыздың мұрнымен айтатын

Дауыстың қатты шыққаны сонша, КЕРЕКТЕР БҰТТЫ ҰРЛАДЫ

Мен мұнда ешқашан болған емеспін және сіз физикалық тұрғыдан жақын болсаңыз да

Сіз мені жақсы көрген күндерімдей ыдыратасыз

Менің тереземнің сыртында бір қыз бар

Мен не көрсетуім керек

Жоюдың жалғыз жолы болатын әлемге

Бала сияқты өлу

Мен шексіздікте бақытты болуым мүмкін

Менің қабақтың кеңістігінен

Бірақ басқа жерде екенімді білемін

Бұл беттегі сөздер қай жерде

Олар  жазып жатқан сандырақ емес пе еді,

Бұл шын болмақ,

Мен соңғы асымды жейтін едім

Сезсем екен деп

Бірақ қазір өзімнің шын екенімді білмеймін